Start van hoofdcontent

Stad

nl

Column: Ongewild betrokken bij schietpartij Staatsliedenbuurt

1 januari 1900, 00.19 uur · Aangepast 30 maart 2015, 09.25 uur

Het megaproces rondom de schietpartij in de Staatsliedenbuurt is in volle gang. Afgelopen week bezocht Corine, één van de bewoners uit de buurt, de Bunker om de zaak bij te wonen. Ongewild raakte ze op 29 december 2012 betrokken bij de schietpartij. Rondvliegende kogels kwamen in haar woonark terecht. Ze schreef een column over haar bezoek.

Het was een rare ervaring, mijn bezoek aan de 'Bunker'. Als relatieve buitenstaander bezocht ik de rechtszaak tegen de verdachten van de schietpartij in de Staatsliedenbuurt. Er mocht geen telefoon mee naar binnen, mijn tas werd gecheckt en ik werd gefouilleerd.

Op de publieke tribune zaten diverse mensen, waarvan ik me afvroeg waarom ze aanwezig waren: waren het vrienden van de slachtoffers, vrienden van de verdachten, familie? Sensatiezoekers?

Als eerste mochten twee zussen en een broer van één van de dodelijke slachtoffers hun verhaal doen. Het verhaal van de verscheurde familie van Youssef Lkhorf veroorzaakte een brok in mijn keel. Want ondanks dat ik dacht: 'wat hadden die gasten dan ook te zoeken in de Staatsliedenbuurt?': hun families zijn wel gebroken. Ook de verhalen van de motoragenten, wier leven ingrijpend is veranderd door de aanslag op hun leven, waren indrukwekkend.

En het deed me weer beseffen hoe ontzettend veel geluk wij hebben gehad. Want als mijn zoon wėl in zijn eigen bed had gelegen en de kogels net ietsje lager mijn woonark waren binnengekomen, was ook mijn leven en dat van mijn kinderen aan gort geweest. Letterlijk.

En waarom? Om geld, coke, status, macht, 'eer'? Zaken waar de families van de slachtoffers, de motoragenten en vele anderen die ongewild betrokken zijn geraakt bij de ‘mocro-oorlog’ niets mee te maken hadden. Maar waar ze elke dag de gevolgen nog van ondervinden. En 'niemand' heeft het gedaan: de verdachten ontkennen in alle toonaarden en doen stoer over hun criminele bestaan. Alsof hun gedrag de normaalste zaak van de wereld is.

'Laat ze elkaar maar afmaken', zeggen veel mensen. Dat lost het probleem niet op, voor zover dat ooit opgelost gaat worden: (georganiseerde) misdaad zal er altijd zijn. Er zal op die manier altijd weer iemand zijn die vindt dat de vorige moord gewroken moet worden, of die nog meer geld of macht wil. Maar de 'collateral damage' die er nu mee gepaard gaat, is onacceptabel. En dat moet gestopt of in ieder geval rechtmatig gestraft. en het liefst heel zwaar, om te laten zien dat de maatschappij deze nietsontziende geweldspiraal niet accepteert.