Amsterdam moet voor het einde van volgend jaar 3500 asielzoekers onderdak bieden in de stad. Een deel daarvan komt terecht in containers, prefabwoningen en omgebouwde kantoorgebouwen. Andere vergunninghouders krijgen schaarse sociale huurwoningen toegewezen. Dus klinkt de vrees voor nóg langere wachtlijsten. De werkelijkheid ligt genuanceerder.
Er heerst al sinds mensenheugenis een nijpend tekort aan sociale huurwoningen in Amsterdam. Wachtlijsten zijn lang en natuurlijk zal de komst van vluchtelingen het aanbod geen goed doen, maar de grote angst die leeft bij tegenstanders is deels onterecht.
Lees ook: Tijdelijke opvang voor 1500 vluchtelingen die aankomen op Amsterdam CS
De 3500 zogeheten statushouders (asielzoekers met een verblijfsvergunning) die gehuisvest moeten worden, behoren namelijk tot de 'urgente doelgroep', zegt de Amsterdamse Federatie van Woningcorporaties (AFWC), de vereniging van woningcorporaties in onze stad. Dat betekent dat zij niet concurreren met 'de doorsnee woningzoekende'. Vluchtelingen komen met hun dossier op dezelfde stapel als daklozen, mensen met dringende medische problemen, mensen uit de maatschappelijke hulpverlening of mensen die om een andere reden zijn aangewezen door de gemeente.
Maximaal dertig procent van de sociale huurwoningen die vrijkomen in Amsterdam gaat naar die urgente doelgroep. Daarbij ging het vorig jaar om bijna 1900 woningen, waarvan 282 voor verblijfsgerechtigden. De overige zeventig procent van het aanbod wordt toegewezen aan de grote grijze massa.
Lees ook: Amsterdam krijgt aantal grote tijdelijke asielzoekerscentra
Het is niet (écht niet) zo dat oude omaatjes uit hun huis gezet worden, of alleenstaande moeders op straat belanden, blijkt uit antwoorden van AFWC aan AT5. De corporatie omschrijft het toewijzen van woningen aan de urgente doelgroep als 'maatwerk'. Er moet per huis bekeken worden voor wie de woning geschikt is. Want de ene hulpbehoevende Amsterdammer heeft andere behoeften dan de andere hulpbehoevende Amsterdammer. Zo woont een rolstoeler liever in een aangepaste woning op de begane grond en heeft iemand uit de psychische hulpverlening baat bij een leefomgeving die vrij is van prikkels. Daarbij komt dat de corporaties in Amsterdam bij voorkeur meer statushouders onder een dak huisvest. Dat maakt dus niet alle sociale huurwoningen geschikt voor hen.
Omdat de gewone Amsterdammer op de gewone wachtlijst staat, die zeventig procent van de huurwoningen krijgt toegewezen, zal hij niets of amper iets merken van extra wachttijden. De wachttijd voor de urgente doelgroep, is niet concreet te beoordelen, zegt de AFWC.