De gemeente Amsterdam mag opvang weigeren aan uitgeprocedeerde asielzoekers en ze doorsturen naar een door het Rijk aangewezen locatie. Dat oordeelde de Centrale Raad van Beroep (CRB) donderdag. De uitspraak volgde op een zaak die een groep illegalen die in de stad verblijft, had aangespannen.
Ze vonden dat ze recht hadden op opvang in Amsterdam op basis van de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) en wezen een verblijf in een door het kabinet bepaalde plek af. Dit omdat ze naar eigen zeggen niet verplicht hoeven mee te werken aan terugkeer naar hun land van herkomst. Dat is een voorwaarde die het Rijk mag stellen voor deze opvang.
Volgens de CRB kan staatssecretaris Klaas Dijkhoff (Veiligheid en Justitie) echter uitgeprocedeerden die niet meewerken aan hun vertrek in een uitzonderlijk geval wel toelaten tot de Rijksopvang. Daarom kan de gemeente Amsterdam er volgens het rechtsorgaan vanuit gaan dat illegalen op deze locaties terecht kunnen.
Rutger Groot Wassink, fractievoorzitter van GroenLinks , heeft een debat aangevraagd voor de eerst volgende commissie met de burgemeester om de gevolgen van de uitspraak te bespreken. Het vonnis van de Centrale Raad, op dit vlak de hoogste rechter, is in lijn met de uitspraak van de Raad van State, die donderdag in een vergelijkbaar proces uitspraak deed.
Amsterdam wees eerder de verzoeken van de illegalen op grond van de Wmo af, omdat zij niet rechtmatig in Nederland zijn, niet als bijzonder kwetsbaar zijn aangemerkt en ook niet in een volstrekt uitzichtloze situatie verkeren. De voorzieningenrechter van de CRB bepaalde echter vorig jaar december dat de gemeente toch voorlopig tijdelijke sobere opvang moest bieden, de zogeheten bed-, bad-, en broodvoorziening. Deze voorziening blijft voorlopig, tot er met het Rijk nieuwe afspraken over de opvang van uitgeprocedeerden is gemaakt.
'Teleurstellend'
Marjan Sax, woordvoerster van de uitgeprocedeerde asielzoekers in Amsterdam: 'Dit is een hele teleurstellende uitspraak. Het is zo treurig dat de rechter zich zo weinig van de realiteit aantrekt. Het probleem is dat een heleboel vluchtelingen niet kunnen terugkeren. En het lost dus op geen enkele manier iets op door te zeggen dat ze naar een vrijheidsbeperkende locatie (Rijksopvang) kunnen, want daar moeten ze tekenen voor terugkeer. De afwijzing blijkt vaak ook onterecht. Twee mensen die deze zaak hadden aangespannen hebben namelijk inmiddels een verblijfsvergunning gekregen. Ze kunnen niet terug naar hun land van herkomst, omdat ze worden vervolgd voor het feit dat ze homoseksueel zijn. We moeten almaar blijven uitleggen dat de overheid op het onjuiste spoor zit.' Sax kon nog niet zeggen of nu de gang naar de Europese rechter zal volgen.