Start van hoofdcontent

Stad

nl

Horrorverhalen over Cordaan blijven komen

23 juli 2010, 18.53 uur · Aangepast 25 juli 2010, 20.20 uur

De klachten over misstanden bij zorginstelling Cordaan blijven maar binnenkomen.

Sinds AT5 berichtte over de verdrinkingsdood van een bewoner uit het tehuis in Slotervaart, stromen de mailtjes en belletjes binnen van mensen over de erbarmelijke situatie bij de zorginstelling. De SP en de PVV hebben inmiddels Kamervragen gesteld aan demissionair minister Klink. Hieronder een greep uit de vele reacties:

"Mijn schoonmoeder heeft een aantal jaren op een gesloten afdeling van hetzelfde verpleeghuis gewoond, omdat zij dementeerde (van januari 2005 tot haar overlijden in april 2008). In die periode is ook zij weggelopen uit het verpleeghuis. Omdat mijn schoonmoeder nog enigszins ‘bij’ was, kreeg ze van deze gesloten afdeling de ruimte om ook buiten de afdeling rond te lopen. In eerste instantie ging dit goed, maar dementie is progressief en de familie had daar steeds meer haar twijfels bij. In juli 2006 werden we op vrijdagavond opgebeld dat mijn schoonmoeder spoorloos was. Men was op dat moment het hele gebouw aan het uitkammen om te kijken of ze haar konden vinden, het Slotervaartziekenhuis was al ingeseind en men wilde de politie ook gaan bellen (pas als het gebouw volledig uitgekamd was). Uiteindelijk is ze in het gebouw zelf gevonden, maar de manier waarop dingen verlopen zijn waren beneden alle peil."

"De toestand bij Cordaan is verschrikkelijk voor de bewoners. Het komt inderdaad voor dat bewoners een maand niet worden gedoucht, omdat Cordaan bezig is met bezuinigen sta je heel vaak met 2 verzorgende op 23 bewoners. Je kan nooit genoeg toezicht houden op 23 bewoners met 2 verzorgenden. Mensen lopen regelmatig weg, het is nu naar buiten gekomen omdat er een bewoner overleden is bij een instelling van Cordaan. Heel vaak rukt de politie uit om bewoners in de buurt te zoeken. Valpartijen komen regelmatig voor door het tekort aan toezicht id huiskamers, een enkele keer zelfs met fatale gevolgen. De hygiëne is ook beneden peil, muren vies met ontlasting van bewoners, de kamers waar bewoners in slapen met dikke laag stof, bedden zijn jaren niet grondig gesopt. Personeel van Cordaan wilt graag de bewoners een goede zorg bieden, maar door de leidinggevenden en directeurs krijg je daar de kans niet voor. Het klopt inderdaad dat dat er met ontslag wordt gedreigd als je naar uitleg vraagt of over de toestand klacht. Personeel is bang voor sancties en komen niet op voor bewoners of zichzelf."

"Tot een half jaar geleden werkte ik - als vrijwilligster - in het verzorgingshuis van Cordaan. Ik snoezelde met (zwaar) dementerenden en comateuze patiënten. Zeer dankbaar werk om te mogen doen en ik deed het dan ook met zéér veel plezier. Ware het niet dat ik na verloop van tijd niet meer aan kon zien hoe bewoners werden verwaarloosd en mijns inziens zelfs mishandeld. Mensen zaten uren in hun eigen ontlasting. Er waren mensen die de hele dag alleen werden gezet omdat ze ’lastig’ waren. Lastig omdat ze om aandacht vroegen. Als ik maar even tijd had ging ik even naar ze toe en binnen zeer korte tijd werden ze dan rustig. Een comateuze patiënt - een Poolse jonge man die door een ongeluk daar was beland - zat dag in dag uit in een rolstoel. Dit terwijl hij vel over been was. Hij kreeg een grote wond van het doorzitten en is aan bloedvergiftiging overleden. Mensen die zeer angstig waren (iets wat je bij dementie vaak ziet) werden gewoon overschreeuwd en met grof gedrag bejegend. Voor mij was het door dit alles niet meer mogelijk om daar te blijven werken. Met pijn in mijn hart ben ik dus gestopt."

"Mijn oma heeft ook 5 jaar op een afdeling gezeten voor dementen bij Cordaan. Het laatste jaar van haar verblijf is er kanker geconstateerd. IK kreeg een gesprek met de verpleeghuisarts die mij vertelde dat de borstamputatie niet had geholpen. Dit verbaasde mij zeer daar zij nooit opgenomen was geweest in het ziekenhuis. De arts verklaarde daarna dat ze dossiers door elkaar heeft gehaald. Ook viel het op dat medebewoners en dus ook mijn oma regelmatig onder de blauwe plekken zaten. Volgens de verzorging komt dit doordat ze regelmatig vallen. ik heb mijn oma lange tijd verzorgd bij mij in huis en daar is ze nooit gevallen. Bewijzen dat er wordt geslagen kan ik niet, maar ik heb wel mijn twijfels."