Start van hoofdcontent

Politiek

nl

Wethouder over A'damse 'Melkertbanen': Doorstromen naar regulier werk niet het belangrijkste

1 januari 1900, 00.19 uur · Aangepast 8 oktober 2016, 15.34 uur

Doorstromen naar regulier werk is niet de eerste prioriteit van de werkbrigade, een soort Amsterdamse Melkertbanen. 'Mijn belangrijkste opgave is dat deze mensen nú aan het werk komen', aldus wethouder Werk en Inkomen Arjan Vliegenthart in AT5's Park Politiek.

De SP-wethouder wil met de werkbrigade 500 werklozen aan een baan helpen, die ondanks de groeiende economie in de stad toch niet aan het werk komen. 'Er is één groep die aan de kant dreigt te blijven staan en dat zijn mensen die al langer op zoek zijn naar werk en daarvan vindt het college dat die ook een kans moeten krijgen op een baan. Daarom gaan die aan het werk in de publieke ruimte om ervoor te zorgen dat onze stad schoon, heel en veilig blijft en dat deze mensen ook daadwerkelijk een inkomen krijgen,' aldus Vliegenthart. Het project duurt twee jaar jaar en kost tien miljoen euro. De werknemers ontvangen het minimumloon.

Doorstromen
De constructie van de werkbrigade lijkt erg op die van de Melkertbanen die midden jaren '90 werden geïntroduceerd. Kritiek was toen dat de 'Melketiers' nauwelijks doorstroomden naar regulier werk. Maar dat is voor Vliegenthart nu niet het belangrijkste: 'Doorstromen naar echt werk is niet mijn eerste zorg. Mijn belangrijkste opgave is dat deze mensen nú aan het werk komen. We hebben het project voor twee jaar lopen, deze mensen hebben dan ook twee jaar werk.  Een deel daarvan zal wellicht door kunnen stromen , een ander deel wellicht niet. Dat zullen we over twee jaar zien en volgens mij is dan de opgave om te kijken wat je dan moet doen om ervoor te zorgen dat deze mensen aan de slag blijven.'

Trots
Volgens de wethouder geeft een baan bij de werkbrigade nieuw zelfvertrouwen: 'Ik had het genoegen om maandag de eerste veertien mensen een contract te mogen aanbieden. Een meneer die naast me zat, al jarenlang werkloos, een kind van zestien dat hij mag opvoeden, die was gewoon trots dat hij een baan had gekregen. Zijn zoon was trots op zijn vader. Dat vind ik heel belangrijk. Dat is niet iets voor over twee jaar, dat is iets waar je vandaag aan kan gaan beginnen, want op onze handen blijven zitten is geen oplossing.'