Hij zat maandenlang ondergedoken in een safehouse en kon niet zonder zware beveiliging over straat. Nu fietst misdaadjournalist Paul Vugts weer 'zelfstandig' door de stad.
Wel heeft hij zijn woning moeten verkopen om naar een nieuwe, veiligere plek te verhuizen. Maar dat is niet langer de bunker waar hij de afgelopen maanden moest overnachten.
Lees ook: Ondergedoken journalist Paul Vugts: 'Ik doe niet aan zelfcensuur'
Hij kreeg wel vaker bedreigingen, maar liet zich er niet van weerhouden gewoon te blijven schrijven over de onderwereld. In het najaar van 2017 kreeg de misdaadreporter van Het Parool, zo schrijft hij in diezelfde krant, echter bericht dat Nederlands-Marokkaanse criminelen hem wilden vermoorden. Dit keer was het 'menes'.
Lees ook: Misdaadjournalist Paul Vugts al drie maanden ondergedoken: 'Dit stemt de Parool-redactie mismoedig'
Er werd duidelijk dat de criminelen uit zijn artikelen in Het Parool en zijn meest recente boek Afrekeningen, dat in de zomer van 2017 werd gepresenteerd, concludeerden dat Vugts meer wist van bepaalde liquidaties dan zij dachten. Vervolgens werden gesprekken onderschept waarin overduidelijk werd gesproken over Vugts liquidatie.
Maandenlang ondergedoken
Begin oktober moesten Vugts en zijn vriendin hun spullen pakken om onder te duiken in een safehouse. Ze werden vanaf dat moment constant beveiligd door de Dienst Koninklijke Diplomatieke Beveiliging (DKDB). Vugts: 'Naar elke klus of afspraak, zakelijk of privé, reist een hele ploeg mee.'
Lees ook: Misdaadjournalist Paul Vugts op geheime locatie wegens ernstige dreiging
Deze situatie bleef maandenlang onveranderd. Pas toen belangrijke verdachten werden gearresteerd voor andere zaken, anderen werden geliquideerd of op de vlucht sloegen, werd de beveiliging langzaam afgebouwd.
Na weken nog begeleid te zijn door 'observanten' maakte Vugts onlangs de beslissing, in overleg met de autoriteiten, om ook daar een einde aan te maken. 'Nu ben ik er diep van overtuigd dat het verantwoord is het "rest-risico" te nemen. Het mag vreemd klinken, maar het voelt zo.'