Ramon kampeert nu acht dagen bij stadhuis: 'Mijn doel is mijn recht'

Hoe het is om zeven nachten in een tentje op straat te slapen? 'Koud. Het is niet wat je als mens heel graag doet. Het begint nu te regenen, het waait. Gekke mensen, dronken mensen lopen aan en af. Ze schreeuwen', vertelt Ramon. Maar opgeven is geen optie. 'Ik heb een doel. En mijn doel is mijn recht.'

Lees ook: Dakloze kampeert al drie dagen voor Stopera: 'Ik laat me niet meer vernederen!'

Ramon werd dakloos toen hij het huis van zijn moeder verliet. Dat deed hij zodat ze recht zou hebben op 24-uurs zorg. Het betekende wel dat hij in de daklozenopvang in de Havenstraat terecht kwam. Toen deze locatie na veertien maanden de deuren sloot, moest hij elders met een wildvreemde een kamer delen. Maar dat weigert hij. Hij heeft recht op een woning, vindt Ramon.

Ik ben niets
's Ochtends stapt hij rond half acht zijn tent uit en probeert hij een kop koffie te scoren. Vervolgens eet hij een krentenbol. 'Dan begint het.' Met veel voorbijgangers maakt hij een gesprekje. Sommige komen hem iets te eten of drinken aanbieden. 'Ze zijn bezorgd. Ze begrijpen dat.'

Studenten willen Ramon zelfs interviewen voor hun opleiding. Is hij inmiddels een studieobject? 'Ik niet. Ik ben niets. Maar als mensen domme dingen doen, dan moet je dat aan de kaak stellen. Als mensen met je rechten aan de haal gaan, moet je dat aan de kaak stellen.'