Cultuur
Plakboek vol Bijlmerherinneringen van eerste bewoners geschonken aan museum
Vijftig jaar geleden trokken de eerste bewoners de Bijlmer in. De familie Copray, die vanuit het centrum vertrok naar een van de weinige flats in Zuidoost, hield een plakboek vol herinneringen bij. Het boek, vol foto's en brieven van de familie, werd vandaag geschonken aan het Bijlmer Museum.
Henk van de Belt, die sinds 1970 in Kikkenstein woont, kreeg het boek in 2009 van Truus Copray. Na jaren bewaren besloot hij dat het, zeker met het 50-jarig bestaan dit jaar, tijd werd voor een nieuwe plek voor het boek. Vandaag nam Henno Eggenkamp, oprichter van het museum, het boek daarom in ontvangst.
Het gezin Copray bestond uit Truus -werkzaam in het onderwijs-, vader Kees -een hoge ambtenaar- en hun zes kinderen. Zij werden op 25 November 1968 de officiële eerste bewoners van de Bijlmermeer. 'Echt een man waarvoor de Bijlmer bedoelt was. Goede baan, modaal inkomen of hoger. Ze hadden ook een grote flat, alleen in de H-buurt had je zeskamer-appartementen', aldus Eggenkamp.
Wasmachine en de Vara-gids
Het gezin ontving diverse cadeaus: van een wasmachine, de wekelijkse Vara-gids tot een abonnement op het Parool. Eigenlijk niet heel terecht, aangezien de familie één van de twintig nieuwe inwoners was die dag. 'En dat alleen maar omdat het een net gezin was die katholiek geboren was. Dat was de wethouder namelijk ook. De mensen die hen vooraf gingen kregen dus al die prijsjes niet, want die waren niet 'uitverkoren'', vertellen Eggenkamp en van de Belt.
Lees ook: 50e verjaardag voor de Bijlmer: 'Ik blijf hier. Till the end of time'
Heel goedkoop was het niet: voor 250 gulden (iets meer dan 110 euro) kreeg je een appartement van zo'n 80 vierkante meter in de Bijlmer. Véél duurder dan de 100 gulden (ongeveer 45 euro) die je voor hetzelfde aantal meters in bijvoorbeeld Amsterdam West betaalde. 'De bedoeling daarachter was dat mensen uit West, die te veel verdienden voor de goedkope huurwoningen, naar de duurdere en modernere woningen in de Bijlmer gingen verhuizen. Daardoor zouden de woningen in West vrij moeten komen voor mensen uit het centrum.' meent Eggenkamp. Veel kwam er echter niet terecht van dit plan.
Kale vlakte
En wat je voor die prijs terug kreeg was in 1968 niet veel. Er waren enkel twee flats te vinden op een compleet lege vlakte. Van de Belt geeft een impressie: 'Er was niets. Mensen verveelden zich. Je had hier alleen nog maar Hoogoord, hier kwam later Duivendrecht en de Arena. De Gaasperplas moest zelfs nog helemaal gegraven worden'.