Start van hoofdcontent

Stad

nl

Nabestaanden aan het woord: 'Onze dochters vragen elke dag waar Reduan is'

13 december 2018, 14.37 uur · Aangepast 13 december 2018, 15.19 uur

De ex-vrouw van Reduan, de doodgeschoten broer van kroongetuige Nabil B., heeft tijdens de rechtszaak tegen Shurandy S. gebruik gemaakt van haar spreekrecht. Een van Reduan's zussen las haar verklaring voor, die ze schreef namens zichzelf en namens haar dochters. 'Ik durf zelf niet naar de zitting te komen.'

Reduan werd op 28 maart doodgeschoten in zijn bedrijf in Noord. Vandaag ging de inhoudelijke behandeling van de zaak van start. In een verklaring vertelde Reduan's ex-vrouw dat de kinderen nog elke dag vragen waar hun vader is. 'Dan antwoord ik dat de ziel van papa in de hemel is, dat het daar beter is en dat hij veilig is. Maar eigenlijk is het niet aan mijn kinderen uit te leggen als ik het als hun moeder al niet kan begrijpen.'

Hoewel ze al een tijdje uit elkaar waren, hadden Reduan en zijn ex-vrouw nog goed contact. 'We hielden van elkaar en hadden elke dag contact. Hij zag er moe en bezorgd uit de laatste dagen. Ik dacht dat het door zijn werk kwam, dus het leek me een goed idee om even weg te gaan met het gezin.'

Lees ook: OM eist 28 jaar celstraf voor liquidatie broer kroongetuige in Noord

Ze had die ochtend daarom nog gezocht op internet naar een vakantiebestemming. Totdat ze een telefoontje kreeg en hoorde wat er gebeurd was. Ze was verlamd en enorm verdrietig, maar ondernam ook meteen actie. Omdat het in Nederland niet meer veilig voelde, pakte ze de koffers en vluchtte ze met haar dochters naar het buitenland. 

Hart gebroken
Pas nadat ze in het buitenland zaten, durfde de vrouw aan haar dochters uit te leggen wat er precies was gebeurd. 'Ik wist dat het hun harten zou breken, maar de oudste wilde graag weten hoe haar papa is overleden. Want wie zou hun grote, sterke, sprankelende papa nou iets aan willen doen?'

Ze had haar dochters graag willen vertellen dat het wel weer goedkomt. Maar ze wist dat dit niet klopt. 'Ze zullen voor altijd hun vader moeten missen.' Hun dochters veranderden dan ook door de gebeurtenis. 'De oudste kreeg de volle laag. haar verdriet was zo groot, te groot om te troosten. Het wijze, rustige meisje zoals ik haar kende, had nu zoveel boosheid in zich.'

Lees ook: Getuige van moord op Reduan B.: 'Schietpartij was tijdens sollicitatiegesprek'

Reduan en zijn ex-vrouw hadden hun kinderen juist altijd willen beschermen tegen geweld.'We wilden dat ze opgroeiden in een paradijsje. Films met geweld kregen ze niet te zien. Ze leefden gelukkig, in vrede. Nu hoor ik ze soms tijdens het spelen Ik ga je doodschieten roepen. Wat voor effect gaat dit hebben op hun levens, nu en vooral later?'

Pijnlijkste besef
Terug in Nederland werd het gezin uiteindelijk in een safehouse ondergebracht. De kinderen waren al zes maanden niet naar school gegaan. Nu zijn de lessen een goede afleiding, al is het pijnlijk dat hun vader hen nooit meer op kan komen halen. 

De gezinsleden proberen de herinnering aan Reduan levend te houden, door alle mooie momenten die ze met hem hadden op te schrijven. 'Hij was zo gek op zijn dochters, zo trots. We willen niets vergeten en alles vastleggen. Dan komt het pijnlijkste besef: er komen nooit meer nieuwe herinneringen bij.'