Meer huiselijk geweld in de stad: 'Hij bleef schoppen tot hij er moe van werd'

Het verbaast José Fernanda uit IJburg niets. Als kind werd ze jarenlang zwaar mishandeld door haar vader. Ook bij haar duurde het heel lang voordat ze haar verhaal durfde te vertellen: 64 jaar.

'Nu zal het afgelopen zijn'
Haar vader die zelf politieagent was, mishandelde haar als kind. 'Het bleef niet bij klappen. Hij sloeg mij het hele huis door en dan eindigde het in de hal. Dan ging ik gekruld op een Perzisch tapijtje liggen en dan bleef hij in mijn rug trappen, totdat hij er geen zin meer in had. Dan hoorde ik hem hijgen en dan dacht ik: "nu zou het wel bijna afgelopen zijn"', vertelt Fernanda.

Lees ook: Huiselijk geweld neemt toe: pas aangifte na gemiddeld 33 mishandelingen

Ze werd zo zwaar mishandeld dat ze op haar vijftiende besloot het huis te ontvluchten. Ze toont de foto's van haar rug, die zo beschadigd is dat ze een nieuwe tussenwervelschijf moest krijgen. Niemand heeft haar als kind geholpen.

Tante deed niets
Haar tante ontdekte de verwondingen ooit, maar deed niets. Later confronteerde ze haar daarmee. 'Waarom hebben jullie in godsnaam niets gedaan? Toen zei ze: ''ja we wilden geen gedonder met je ouders, natuurlijk.'' Ook nog dat natuurlijk erbij zeggen..', zucht Fernanda.

Lees ook: 'Kabinet wil preventief huisverbod voor gewelddadige gezinsleden'

Jarenlang verzweeg ze haar traumatische verleden, maar op haar 64ste durft ze, na jaren van therapie, te vertellen over hoe ze mishandeld is. José schreef er zelfs een boek over Weerloos. Ze snapt heel goed dat veel slachtoffers pas gemiddeld na 33 mishandelingen aangifte doen. Zelf deed ze het nooit.

'Gebeurt in dit keurige land'
'Je bent zo druk met overleven dat je daar al helemaal niet aan denkt. Je hebt dus echt je omgeving nodig: je buren, de scholen, de deskundigen, de huisarts, die heb je nodig. Als die niets voor je doen, dan gebeurt het gewoon in dit keurige Nederland'.