Start van hoofdcontent

Achtergrond

nl

Oproep aan vastgoedeigenaren: stel een kamer beschikbaar aan een zelfredzame dakloze

14 mei 2019, 13.09 uur · Aangepast 14 mei 2019, 15.34 uur

Van de 34 nieuwe daklozen die er wekelijks in Amsterdam bij komen, zijn er 24 mensen economisch daklozen. Dat blijkt uit cijfers van de screeningsbalie van de GGD. Het gaat om zogeheten zelfredzame daklozen, die geen verslaving of psychiatrisch probleem hebben. Maar dus wel op straat staan. Stichting De Regenboog Groep doet nu een oproep aan de dertig grootste vastgoedeigenaren van Amsterdam om minimaal één kamer beschikbaar te stellen.

'Het zorgt voor heel veel rusteloosheid in je lijf, je werk wordt lastig', vertelt de 31-jarige Mabel uit de Jordaan. Ze stond zeven jaar geleden van de ene dag op de andere op straat toen het uitging met haar vriend. Sindsdien lukt het maar niet om een eigen woonruimte te vinden. En logeert ze om beurt bij familie, vrienden en kennissen. 'Ik ben ook mijn baan kwijtgeraakt. Ik heb er nu wel weer een gevonden. Maar het ontwricht je hele leven.'

1250 nieuwe economisch daklozen per jaar
Daklozenorganisatie De Regenboog Groep, noemt het aantal zelfredzame daklozen verontrustend. Het gaat namelijk om zo'n 1250 mensen die per jaar in deze situatie terechtkomen. En de krappe woningmarkt helpt ook niet mee. Daarom roepen ze de grootste 30 vastgoedeigenaren op om ten minste één kamer voor een jaar beschikbaar te stellen tegen een redelijke huur.

'Er is een heel groot risico dat deze mensen, als je zo laat doormodderen, structureel op straat komen', weet Marit Postma van De Regenboog Groep uit ervaring. 'En dan kunnen ze wél psychische problemen ontwikkelen en schulden en noem maar op. Dan is de weg terug heel lang en ingewikkeld.' Volgens Postma zijn er wel een aantal bedden voor deze groep beschikbaar, maar ook daarvoor is een wachtlijst van zo'n 150 mensen.

Lees ook: Nationale Ombudsman: 'Gemeenten moeten meer doen voor zelfredzame daklozen'

Uit huis gezet
De 32-jarige Samir werd ruim vijf jaar geleden uit huis gezet door zijn broer. Sindsdien heeft hij geen vaste woonruimte meer en logeert bij vrienden, familie en slaapt hij soms bij de daklozenopvang. Samir is niet zijn echte naam, hij wil anoniem blijven omdat hij er op aangekeken wordt dat hij zijn leven niet op orde heeft. 'De instanties zeggen dat ik zelfredzaam ben', vertelt hij. 'Dat houdt in dat ik goed voor mezelf kan zorgen. Maar hoe doe ik dat als ik geen dak boven mijn hoofd heb? Ik kom zo niet verder. Ik wil werken, een toekomst opbouwen en iets van mijn leven maken.'

Lees ook: Geld geven aan een dakloze: doen of niet?

'Zoek het zelf maar uit'
Samir en Mabel hopen allebei dat de vastgoedeigenaren hen een kans biedt om hun leven op de rit te krijgen. Ze hebben er alles voor over. 'De wachttijd om voor een sociale huurwoning in aanmerking te komen is 15 jaar', zegt Mabel. 'Daar kan ik niet op wachten. Ik wil graag verder komen in mijn leven. En dat lukt zo niet. Ik heb al van alles geprobeerd, ingeschreven bij Woningnet, kamersites en woongroepen. Ik heb maatschappelijk werk benaderd, mijn huisarts en de psycholoog, maar er is geen plek voor ons. Er wordt gezegd zoek het zelf maar uit. Nou, ik zoek me suf maar kan het niet vinden.'

Nationale Ombudsman
De Nationale Ombudsman riep gemeenten eerder al op om meer te doen voor de zelfredzame daklozen, omdat ze vaak tussen de wal en het schip vallen. Zorgwethouder Simone Kukenheim liet toen weten dat er een pilot komt met persoonlijke hulpverleners voor deze groep.