'Ik vind het een beetje apart, ze is heel vaak weg', zegt Anna. 'Ze is nu gemiddeld maar één avond per week vroeg thuis, wanneer ze ochtenddienst heeft. Alleen dan kan ze me instoppen.' Maar ondanks dat Anna haar mist, begrijpt ze dat haar moeder belangrijk werk doet.

Naar de noodopvang op de BSO

Sinds de verlenging van de sluiting van de scholen gaat Anna drie dagen per week naar de noodopvang op haar oude BSO. 'Dat is fijner dan alleen maar thuis zitten', zegt Anna. 'Mijn zus is bezig met haar eigen vriendinnen of met voetballen en m'n vader is thuis aan het werk en dan hoor ik hem de hele tijd bellen. Uiteindelijk trok ik het ook niet meer om de hele tijd thuis te zitten, we werden gek van elkaar. Op de opvang kan ik rustig m'n schoolwerk doen en krijg ik hulp, dat is thuis niet'.

Op de vraag of het thuis alleen nog maar over corona gaat, reageert Anna ontkennend. "Maar m'n moeder vertelt wel altijd hoe het in het ziekenhuis is. Ze is oudste van dienst, dan geef je de leiding over een afdeling. Dan vertelt ze bijvoorbeeld over buddies die coronapatiënten helpen. En dat er ook wel jonge mensen zijn die het hebben, van 30 of 40 jaar. En ze vertelde over de slaapzalen die klaarstaan. Die slaapzalen zijn er voor wanneer het zo druk wordt dat ze ook 's nachts moet blijven. M'n moeder zag dat er paaseitjes in de slaapzaal lagen en vroeg zich af of ze met Pasen al in het OLVG  moet overnachten. Ik hoop eigenlijk dat dat niet gaat gebeuren, ik vind dat niet echt leuk. Als kind wil je graag bij je moeder zijn'. Haar oudere zus is er voor Anna wanneer haar moeder er niet is. 'Ik ben wel je moeder, zegt m'n zus wanneer ik mama mis en dan knuffelt ze me en neemt me op schoot'. 

Evenveel kans op corona

De eerste keer dat haar moeder met coronapatiënten ging werken maakte Anna zich wel zorgen, maar nu niet meer. 'Ik dacht eerst dat wij het dan ook konden krijgen, maar m'n moeder vertelde van de speciale pakken enzo die ze dragen en zei dat wij evenveel kans hebben om corona te krijgen als andere mensen'.

In dit filmpje dat Anna zelf maakte vertelt ze over de situatie thuis en hoe ze haar tijd doorkomt.

Buitenspelen zolang het nog kan

Het spelen met vriendinnen wordt door de coronamaatregelen niet bedorven. 'We spelen bijvoorbeeld 'De afstandspolitie' waarbij met een meetlint gemeten wordt of er genoeg afstand tussen mensen is. Of we gaan knutselen in de poort aan tafeltjes die anderhalve meter van elkaar vandaan staan'.

Ondanks dat kinderen gewoon met elkaar mogen spelen proberen Anna en haar vrienden afstand te houden en wassen ze extra vaak hun handen. 'We spelen elke dag buiten. Mijn moeder is niet heel streng maar vindt wel dat we rekening moeten houden met anderen door afstand te houden. Verder zegt ze dat ik maar lekker veel moet buitenspelen met m'n vriendinnetjes zolang het nog kan. Ik denk zelf wel dat het uiteindelijk gaat gebeuren dat we allemaal binnen moeten blijven, als de piek begint. Maar ik hoop natuurlijk dat het niet zover komt.'

Anna wil later lerares op een basisschool worden of kinderarts, geïnspireerd door haar moeder. 'Ik ben best heel trots op m'n moeder'.