'Er was veel wrevel tegen, maar het heeft ervoor gezorgd dat we snel hebben ingegrepen bij het begin van die tweede piek die er dreigde aan te komen', vertelt journalist Wim Wilri van de Antwerpse lokale omroep ATV.

Hij vervolgt: 'Alles vlakte af. In plaats van dat de piek omhoog ging, ging alles plat en ging alles na twee weken langzaam naar beneden.' In Nederland gaan inmiddels ook geluiden op om bij een toename van het aantal besmettingen een avondklok en een mondkapjesplicht in te stellen, als het over drie weken niet beter gaat.

Wie zich in de nachtelijke uren op straat bevond, riskeerde een boete van maar liefst 750 euro. 'Als je 's nachts moest gaan werken of als je 's nachts op reis ging, dan moest je dat altijd kunnen bewijzen. Ook ik als journalist moest van mijn werkgever een document hebben waarin stond dat ik in de nachtelijke uren buiten mocht of kon zijn.'

Strenge maatregelen

De meest strenge maatregelen zijn in Antwerpen, nadat het aantal besmettingen begon te dalen, weer versoepeld. Toch draagt Wilri ook op zijn werk nog een mondkapje en moet hij dat ook als hij in een restaurant of café opstaat om naar het toilet te gaan. Het gaat er daarmee toch nog iets anders aan toe dan in Nederland.

'We hebben vooral het gevoel dat het daar allemaal wat lakser is', zegt Wilri over zijn blik op de Nederlandse aanpak. Volgens zijn collega's, die weleens naar Zeeland op bezoek gaan, heerst er hier 'een heel ander gevoel'. 'We zijn misschien ook iets minder uitbundig dan de Nederlanders, maar misschien zijn we nu nog wat minder uitbundig dan normaal.'