'Het geconcentreerde aanbod van werk, onderwijs, zorg en vertier trekt mensen naar de stad. Om toegang tot het stedelijk leven te hebben moet je in de nabijheid kunnen wonen, gebruik kunnen maken van publieke voorzieningen en je kunnen verplaatsen. Dat lukt steeds minder mensen', schrijft RLi. 

Vervoer is te duur

Zowel huur- als koopwoningen in de stad worden steeds duurder. Op publieke voorzieningen als bibliotheken, zorg, sport en welzijnscentra wordt bezuinigd en vervoer om bijvoorbeeld naar school, werk of een ziekenhuis te gaan is voor veel mensen te duur en kost veel tijd.

Naast een kwetsbare groep van mensen met een laag inkomen of een lichamelijke of geestelijke beperking, is er een nieuwe groep voor wie de stad steeds minder toegankelijk wordt. Het gaat dan bijvoorbeeld om flexwerkers die geen hypotheek kunnen krijgen en wel een steeds hogere huur moeten betalen. Dat geldt volgens het RLi voor bijvoorbeeld taxichauffeurs en schoonmakers, zorgpersoneel en politieagenten, journalisten en accountmanagers. Ook voor groepen die samen een initiatief willen ontplooien in de stad is steeds minder plek, zo is de conclusie.

Ongecontroleerde huurstijgingen

In het advies aan de ministers van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties en Infrastructuur en Waterstaat schrijft de RLi dat de toegang tot steden beter gewaarborgd moet worden. Er moet meer geïnvesteerd worden in publieke voorzieningen, ongecontroleerde prijsstijgingen in de huursector moeten voorkomen worden en er moet beter gekeken worden naar de feitelijke vervoersmogelijkheden van mensen.