'Willen jullie je fietsen iets meer van het voetpad willen halen? Dit is een voetpad', zegt Fenna Corstanje-Kemper tegen een dame die net haar fiets heeft geparkeerd aan de Admiraal de Ruijterweg in West. 'Dit is niet eens corona gerelateerd, dit is dagelijkse kost.' Door een aangeboren erfelijke afwijking ziet Fenna alleen nog licht en donker met haar linkeroog. Met rechts ziet ze niets. 'Ik heb het, mijn zusje heeft het en mijn dochter heeft het, de kans is 50 procent goedziend, 50 procent slechtziend, wij zijn allemaal slechtziend geboren.'

Zelfstandig boodschappen doen in een supermarkt is er al maanden niet meer bij. 'Die laat ik thuisbezorgen gelukkig, alleen even naar de bakker of de detailhandel in de buurt, dat wordt lastig. Ik weet niet hoeveel mensen naar binnen mogen, ik weet niet hoeveel mensen er al binnen zijn. Wat helpt is even 'goedemorgen' roepen als ik binnenkom.'

'De anderhalve meter is als je naar buiten gaat het lastigst, en mensen vinden het heel moeilijk om te helpen. Als ik normaal boodschappen ga doen geeft iemand mij een arm, maar dat vinden ze ingewikkeld en durven dat nu niet.'

Openbaar vervoer

Deborah Lauria van Cliëntenbelang Amsterdam hoort veel verhalen van blinden en slechtzienden in de stad die dezelfde problemen hebben. 'Het probleem is groot en daarom is het belangrijk dat er extra naar deze mensen omgekeken wordt. Help een keer bij het schoonmaken van een winkelwagen of een mandje, of reik iets aan in de supermarkt. In het openbaar vervoer is het fijn als mensen geholpen worden met in- en uitstappen en het is niet altijd duidelijk te horen welke halte eraan komt', zegt Lauria.