Dat gebeurt bijvoorbeeld met een woning op de Weteringstraat in het centrum. Daar worden vier kamers, met gemeenschappelijke woonkamer, badkamer en keuken, aangeboden voor elk zo'n 900 euro per maand.  

De kamers vallen hierdoor in de vrije sector. 'We hebben een stelsel van huurprijsbescherming. Via de huurcommissie. Maar de verhuurder denkt, ik heb daar maling aan, ik wil dat niet en ik maak een constructie om de huurprijzenwet te omzeilen', zegt Gert Jan Bakker van stichting !WOON. 'Dat moeten we niet willen.'

Het bedrijf dat de woning verhuurt laat telefonisch weten dat het het om een groepshuurcontract gaat en dat er expres niet voor kamerverhuur gekozen is. Een werknemer zegt namelijk dat de puntentelling waarmee de prijzen voor kamers worden getoetst 'niet haalbaar' is met de huidige prijzen in Amsterdam.

Een andere bewoner van de straat vertelt dat er vroeger twee families in het pand woonden, maar dat het is verkocht en een paar jaar geleden is verkamerd. Hij vindt de kamers geen aanwinst. 'Een gemiddelde cel in Nederland is groter. Ik begreep ook dat ze zelf moeten zelf schoonmaken. Dus als de buurman op de wc heeft gezeten mag jij het schoonmaken.'

De bewoner ziet dat er de afgelopen maanden meer woningen in de Weteringbuurt zijn opgekocht door beleggers, die de woningen daarna verkamerd hebben. 'Het huis ernaast is ook verkocht. Daar wonen ook studenten in. Het huis naast het cafe is ook verkocht, daar wonen ook een heleboel studenten in. Dus je krijgt een hele andere atmosfeer in de buurt.'

Bakker raadt degenen die de kamers gaan huren aan om naar de huurcomissie te stappen. Die zal volgens hem dan waarschijnlijk bepalen dat de huurprijs per kamer naar ongeveer 200 euro per maand gaat. 'We hebben wel een wet om juist dit soort uitwassen te voorkomen.'