Iedere dag zijn er honderden mannen onder barre omstandigheden aan het werk in de haven van Amsterdam. Ze komen van over de hele wereld en werken op een schip. Sinds de coronapandemie mogen veel van hen soms meer dan een jaar hun schip niet verlaten. Een grote zorg voor havendomine Leon Rasser. Hij ziet dat de zeelieden hieronder lijden, maar hij kan niet veel doen. "Soms zie ik een sloeberboot, zo'n boot waarvan je weet dat de omstandigheden nog slechter zijn dan op andere schepen. Daar zamel ik dan spullen voor in. Tandpasta bijvoorbeeld en kleding."

Hart onder de riem

Verder neemt de dominee diensten op, die te volgen zijn via Facebook. Vroeger waren dat er misschien vier per jaar, maar nu hij de bemanning niet kan bezoeken, maandelijks. En die diensten zijn poplulair. "Ik kan zien hoeveel mensen er kijken, vaak wel vijfduizend, en mijn record is 22 duizend! Daar ben ik best trots op." Voor de diensten zoekt hij de mooiste kerken op die hij kan vinden. Vaak zijn die katholiek, terwijl de dominee protestant is. "Maar ik merk gewoon dat ik veel meer views krijg in een kerk met meer versiering. Dus ik haal gewoon het beste uit twee werelden."

Hij krijgt veel positieve feedback van de mannen aan boord. Maanden achtereen werken ze 6 dagen per week, en zitten ze 1 dag in hun hut met een computerspelletje. De diensten van Rasser zijn dan een welkom hart onder de riem. Rasser kan de situatie soms maar moeilijk begrijpen. "Ik denk wel eens, waarom betalen we niet iets meer voor onze benzine? En dan kunnen deze mensen gewoon wat vaker naar huis en hun familie. Of betalen we iets meer voor alle spullen die we kopen? Maar helaas! "