"Ik ben degene die normaal altijd zijn bek opentrekt als het over mijn vader gaat", vertelt Mariska Schaefer in haar snoepwinkel in de Jordaan, "maar deze keer begon mijn broer heel boos te worden. Die had echt zoiets van: hier wil ik een zaak van maken."

Steen des aanstoots is een promotiefilmpje van vastgoedbeurs Provada ('The real estate meeting point') die de familie kreeg doorgestuurd. Daarop is iemand te zien die voor de Rai een kek dansje doet met een bord met daarop de beroemde uitspraak van Schaefer: In gelul kun je niet wonen. 

'Is dit beleid of is hierover nagedacht?', is nog zo'n klassieker van de vermaarde PvdA-politicus die het begin jaren '70 van banketbakker tot staatssecretaris van Volkshuisvesting schopte. Later was Schaefer ook nog wethouder Stadsvernieuwing in Amsterdam met toen nog een jonge politiek-assistent aan zijn zijde die later nog eens burgemeester zou worden: Eberhard van der Laan. 

"Mijn vader zei altijd wel gelul, maar hij zei ook heel vaak geouwehoer." Ook Mariska weet niet helemaal zeker wat nu precies het origineel was, want ook 'in geouwehoer kun je niet wonen', komt vaak voorbij. Volgens de overlevering zou Schaefer het in de Tweede Kamer eerst over 'gelul' hebben gehad, maar omdat dat als onparlementair werd gezien, is er in de handelingen 'geouwehoer' van gemaakt. En met die leus - 'in geouwehoer kun je niet wonen' dus - ging Schaefer uiteindelijk de gemeenteraadsverkiezingen van 1978 in.