Mara (25) helpt ‘Lieve Vincenzo’ (80) te knokken tegen de eenzaamheid

Op een zonnige herfstdag in september 2018 leest Mara Romero Heredia (25) een boek op een bankje voor een café aan de Bilderdijkstraat. Een man-op-leeftijd schuifelt langzaam voorbij, met twee kaarten in zijn hand. Hij kijkt zoekend om zich heen. "Kan ik u ergens mee helpen?", vraagt Mara.

Het blijkt dat de 80-jarige Italiaanse Amsterdammer Vincenzo Mancaniello de wenskaarten wil beantwoorden, maar dat hij niet weet hoe hij het in het Nederlands moet opschrijven. Mara helpt Vincenzo daarmee, en ze raken in gesprek. Zijn levensverhaal ontroert Mara zo, dat ze besluit hem vaker op te zoeken. “Het raakte me dat hij zoveel had meegemaakt, en dat hij zo eenzaam was. ‘Ik maak me zorgen over wat er gebeurt als ik er niet meer ben’, zei Vincenzo.”

Testament

Later, ze zien elkaar dan bijna wekelijks, vraagt hij Mara of ze niet op zijn testament wil. “Ik kende hem helemaal niet! Vrienden zeiden: niet doen, je weet niet wat je op je dak haalt. Mijn intuïtie zei me dat ik hem wel moest helpen.” Een speciale en soms ingewikkelde vriendschap ontstaat. Twee toenmalige studenten journalistiek, Steef Bouwman en Loïs van Wijnen, horen het verhaal en besluiten voor hun studie een korte documentaire over het duo te maken, die vanaf vandaag op AT5 wordt uitgezonden.

Mara, zelf werkzaam in de HR, raadt achteraf niemand aan zomaar hulp te verlenen aan eenzame ouderen. “Ik wist niet waar ik in belandde, ik ben ontzettend veel voor hem gaan regelen; van huishoudelijke hulp tot een systeem waarmee hij in de gaten kan worden gehouden. We zijn na een kerstactie op mijn werk met het ingezamelde geld naar Turijn gevlogen om van zaken af te ronden voor zijn huisje daar. Ik dacht soms: wat ben ik aan het doen? Mensen kunnen medische en psychische problemen hebben die je als leek niet op kunt lossen. Je moet ook je eigen grenzen in de gaten houden.”

Vrijwilliger

Spijt van alles heeft ze niet. Inmiddels is ze als vrijwilliger begonnen bij een organisatie die onder meer maaltijden klaarmaakt voor Amsterdammers in een sociaal isolement. “Geleerd… Het is goed als Amsterdammers weten dat een simpel praatje of een glimlach voor iemand die eenzaam is ook al een wereld van verschil kan maken.”