De reis was zwaar en lang, zeker voor Alexanders ouders die op leeftijd zijn. Ze zijn nog aan het bijkomen, maar ondertussen overheerst het gevoel van veiligheid. "Wij voelen ons erg goed, we zijn in veiligheid", vertelt Alexanders vader. "We maken ons wel zorgen om onze zonen die daar zijn gebleven om het land te verdedigen." 

Alexander bracht ook zijn schoonzus, haar kinderen en haar ouders in veiligheid. Met behulp van connecties in de stad regelde hij een onderkomen voor ze. In Kiev bleven zijn broers achter, waarvan er één kolonel is in het Oekraïense leger. De ander is ook achtergebleven om te vechten tegen de Russen. Sinds de uitbraak van de oorlog staat de tv in het huis van Alexander daarom onafgebroken aan, zeker toen zijn ouders ook nog niet in veiligheid waren. 

Drama

Hij is blij dat er nu een deel van de familie veilig is, maar zijn gedachten zijn nu bij de achterblijvers. "Natuurlijk zijn er nog vele familieleden van ons nog daar", legt hij uit. "We weten niet wat er met hen kan gebeuren. Met onder andere mijn broers en vele mannen. En in het algemeen met de mensen daar. Wanneer er kinderen sterven maakt het niet uit of het mijn familie is. Het is een drama voor iedereen. We zitten nog steeds in deze verschrikkelijke situatie en we zijn nog steeds gestrest en bezorgd." 

Hulpactie 

De uitdaging om zijn familie naar Amsterdam te krijgen was enorm. Zijn oude vader en moeder konden bijna niet vertrekken; zijn moeder lijdt aan een hartziekte en long covid en er waren geen medicijnen beschikbaar. Alexander besloot daarom een hulpactie op te zetten om medicijnen en andere noodzakelijke producten naar Oekraïne te sturen. Ook startte hij een fundraisingactie met zijn dansstudio Zhembrovskyy. Zijn leerlingen maakten massaal geld over, naast de opbrengsten van de danslessen, die hij allemaal doneerde. 

Zijn ouders zaten al die tijd vast in hun appartement. "In Kiev woonden we op de 23e etage en er waren de hele tijd schoten, ‘boem, ‘bam’, daar, mijn god", blikt zijn moeder terug. "We wilden eigenlijk afreizen naar ons zomerhuisje buiten de stad, maar dat blijkt nu gebombardeerd. Gelukkig zijn we de andere kant opgegaan." 

Vertrouwd gevoel

Door de verdiensten van Alexander in de danswereld kan en wil hij veel voor anderen betekenen. Hij was solist bij het Nationale Ballet en danste met grote sterren als Igone de Jong. De community van zijn eigen dansschool sprong bij met donaties en goederen, maar is tegelijkertijd een veilige plek voor gevluchte jonge balletdansers. "Ze zijn met hun moeder de oorlog ontvlucht of met familie", vertelt hij. "Het is erg belangrijk voor balletdansers om te blijven trainen. Elke dag telt. Ook brengt het een vertrouwd gevoel met zich mee in deze omstandigheden." 

Op deze manier probeert hij vreugde te brengen bij Oekraïense kinderen. "En afleiding van de oorlog en wat ze hebben doorgemaakt", vult hij aan. "Ik denk dat het belangrijk is om ze een veilige plek te bieden, maar ook om ze iets te kunnen laten doen waar ze van houden en les te geven."