De Anne Frankboom is een witte paardenkastanje, ofwel Aesculus hippocastanum. Vanuit het Achterhuis, waar Anne Frank met haar familie zat ondergedoken in de Tweede Wereldoorlog, had ze uitzicht op de boom.
Anne Frank noemt de kastanjeboom in haar wereldberoemde dagboek drie keer.
De eerste keer is op 23 februari 1944: "Wij keken alle twee naar de blauwe hemel, de kale kastanjeboom aan wiens takken kleine druppeltjes schitterden, naar de meeuwen en de andere vogels die in hun scheervlucht wel van zilver leken. Dat alles ontroerde en pakte ons alle twee zo, dat we niet meer konden spreken.''
Daarna bespreekt zij de boom nog een keer op 18 april in datzelfde jaar. "April is inderdaad schitterend, niet te warm en niet te koud met zo nu en dan een regenbuitje. Onze kastanje is al tamelijk groen, hier en daar zie je zelfs al kleine kaarsjes'', aldus Anne Frank.
De laatste keer was op 13 mei 1944. "Onze kastanjeboom staat van onder tot boven in volle bloei, hij is vol met bladeren en veel mooier dan verleden jaar.''