Stad
Lieve Vincenzo
Tienduizenden ouderen in Amsterdam zijn eenzaam, zeker tijdens de komende Kerstdagen. De korte documentaire ‘Lieve Vincenzo’ laat zien dat een toevallige ontmoeting die eenzaamheid kan opheffen. Maar: ‘Ik dacht soms: wat ben ik aan het doen?’
Op een zonnige herfstdag in september 2018 leest Mara Romero Heredia (25) een boek op een bankje voor een café aan de Bilderdijkstraat. Een man-op-leeftijd schuifelt langzaam voorbij, met twee kaarten in zijn hand. Hij kijkt zoekend om zich heen. "Kan ik u ergens mee helpen?", vraagt Mara.
Het blijkt dat de 80-jarige Italiaanse Amsterdammer Vincenzo Mancaniello de wenskaarten wil beantwoorden, maar dat hij niet weet hoe hij het in het Nederlands moet opschrijven. Mara helpt Vincenzo daarmee, en ze raken in gesprek. Zijn levensverhaal ontroert Mara zo, dat ze besluit hem vaker op te zoeken. “Het raakte me dat hij zoveel had meegemaakt, en dat hij zo eenzaam was. ‘Ik maak me zorgen over wat er gebeurt als ik er niet meer ben’, zei Vincenzo.”
Later, ze zien elkaar dan bijna wekelijks, vraagt hij Mara of ze niet op zijn testament wil. “Ik kende hem helemaal niet! Vrienden zeiden: niet doen, je weet niet wat je op je dak haalt. Mijn intuïtie zei me dat ik hem wel moest helpen.” Een speciale en soms ingewikkelde vriendschap ontstaat. Twee toenmalige studenten journalistiek, Steef Bouwman en Loïs van Wijnen, horen het verhaal en besluiten voor hun studie een korte documentaire over het duo te maken, die op AT5 is uitgezonden.