Joël Veltman kan nog maar moeilijk geloven hoe een 2 - 0 voorsprong eindigde in een 2 - 3 verlies. De verdediger kwam in het veld voor Lasse Schöne toen het duel nog gelijk stond, maar wist het tij niet te keren. 'Soms moet je er, hoe gek het ook klinkt, een beetje van lachen. Hoe dit is gebeurd, dat verzin je niet eigenlijk.'
De Ajacied kijkt met een dubbel gevoel terug op het verliezen van de tweede halve finale in de Champions League. Hij is verdrietig, maar ook trots. Het publiek gaf de spelers na het fluitsignaal een waardig afscheid en deed Veltman goed.
'Een compliment aan het publiek. Misschien vijf of tien seconden na het fluitsignaal begonnen ze te klappen en iedereen lag op de grond. De een te huilen, de ander te beseffen wat er gebeurd is. Maar dat is een mooi teken en dat geeft ook wel aan dat we trots mogen zijn.'
Hoewel de deceptie groot is, kijkt hij ook vooruit naar het winnen in de Eredivisie. 'Je hebt nog twee finales en die moet je winnen. Anders zou het wel als een nachtkaars uit gaan. Utrecht thuis en De Graafschap uit, die moet je winnen. Dan heb je kampioenschap.'