Mike en Glenn staan dertig jaar na de SLM-ramp toch positief in het leven

Slechts elf mensen en een hond genaamd Lucky overleefden de vliegramp, die tot op heden de grootste ramp is in de Surinaamse geschiedenis. Onder de passagiers zaten er vooral veel Surinaamse Nederlanders die een bezoek wilden brengen aan familieleden. Ook zat er een deel van het 'Kleurrijke Elftal' en leden van het orkest de Draver Boys aan boord. 

Lees ook: Laatste van de Draver Boys gecremeerd

Onder de slachtoffers zit ook het 7-jarige zoontje van Mike Ho Sam Sooi en de moeder van Glenn Durfort. Dertig jaar later blikken de mannen samen terug op de ramp. Op 7 juni 1989 stapt de moeder van Glenn in het vliegtuig naar Paramaribo, het zoontje van Mike reist alleen: 'Mike vroeg aan mij of zijn zoon naast mijn moeder kon zitten. Dat vond ik prima. Maar toen kreeg ik opeens het telefoontje dat het vliegtuig was neergestort.' 

Wake up, wake up
Ondanks het feit dat Mike en Glenn groot verlies hebben moeten verwerken, staan zij over het algemeen redelijk positief in het leven. De ramp heeft een enorme impact gehad, maar het heeft er ook voor gezorgd dat de mannen alles uit het leven halen: 'Het pijn van het verlies blijft, maar naar mate de jaren verstrijken is het niet meer overwegend pijn. Soms is het er niet. Soms denk je iedere dag aan je zoon,' vertelt Ho Sam Sooi. Volgens Durfort is het belangrijk om ook te denken aan de mooie aspecten van het leven: 'Wake up, wake up, ik ben nu ouder dan mijn moeder is geworden. En ik ben ook nog eens gezond.'

Lees ook: SLM-ramp uit 1989 herdacht in Oost

Elk jaar wordt er op 7 juni stilgestaan bij de vliegtuigramp. Mike Ho Sam Sooi en Glenn Durfort zijn ook dit jaar aanwezig bij de herdenking. Durfort keert jaarlijks terug bij het monument op het 's Gravesandeplein. Dit jaar komt hij samen met onder andere zijn broer en andere familieleden. Ook Ho Sam Sooi herdenkt de ramp dit jaar samen met zijn gezin en de overig aanwezige nabestaanden.