Verzetsstrijders Pieter Elias, Matthijs en Henk Verkuijl werden precies 75 jaar geleden om het leven gebracht. Daarom werd er vandaag op de Haarlemmerweg - waar de drie mannen de dood vonden - een nieuw herdenkingsmonument onthuld. 'Je denkt er steeds meer aan terug', vertelt dochter Hannie Elias.
AT5
Haar vader - Pieter Elias - was politieagent. In 1944 werd hij lid van de Knokploeg Amsterdam waarmee hij streed tegen het naziregime. Maar uiteindelijk is hij verraden door een infiltrant in het verzet.
Op 15 december werd hij samen met twee andere gevangen geëxecuteerd, als vergelding voor een eerdere bomaanslag. Hannie Elias kreeg het nieuws pas tijdens Nieuwjaarsdag te horen. 'Mijn moeder heeft het me verteld', zegt ze. 'Maar meer wisten we ook niet.. Waar hij was, waar het gebeurd was. Het heeft een tijdje geduurd voordat alles sluitend was.'
Wel kan ze zich haar vader nog goed herinneren. 'Het was een hele vrolijke man, hij was heel opgewekt', vertelt ze. 'Ik ben heel trots.'
'Het was een hele vrolijke man. Ik ben heel trots'
Ooggetuige
Voor Corrie van den Boogaard was er geen twijfel mogelijk over wat er was gebeurd. Ze zag het als vijftienjarige allemaal gebeuren vanuit boerderij Vredelust, waar ze met haar familie woonde. 'Er kwamen soldaten aan met drie gevangen', vertelt ze. 'Toen werden ze daar neergezet. Mijn vader zei dat we naar achteren moesten omdat er iets heel ernstigs zou gebeuren.'
Toch bleef Van den Boogaard daar niet wachten. 'Mijn zuster was ouder dan ik en besloot dat we vanuit de slaapkamer moesten kijken. Zo brutaal was je dan eventjes. En toen werden ze daar doodgeschoten.' Uiteindelijk las ze in de krant wie de doodgeschoten mannen waren.
'Ik hoop dat zoiets nooit meer terugkomt..', concludeert ze.
'Mijn zuster was ouder dan ik en besloot dat we vanuit de slaapkamer moesten kijken. Zo brutaal was je dan eventjes. En toen werden ze doodgeschoten'
AT5
Veel herinneringen
Beide vrouwen vinden het een goede zaak dat er nu weer een monument staat op de Haarlemmerweg. Eerder was er ook al een gedenkplaats, maar in verband met de herichting moest zowel de locatie als het monument opnieuw ontworpen worden.
Elias is in elk geval tevreden over het resultaat. 'Ik vind het heel mooi', stelt ze. 'Je hebt natuurlijk je eigen problemen, dus dan gaat dit wel eens wat naar de achtergrond. Maar door het monument krijg je weer heel veel herinneringen terug.'
'Contactpunt'
Ze hoopt vooral dat het een 'contactpunt' wordt waar mensen met elkaar kunnen praten. 'Ik hoop dat we heel lang een vredelievende, gezellige wereld hebben. Maar als er dictators tussen zitten die de boel verknoeien, kan daar niemand tegenop. Dat moeten we proberen te voorkomen.'
'Maar als er dictators tussen zitten die de boel verknoeien, kan daar niemand tegenop'
Ook Van den Boogaard hoopt dat het monument bijdraagt aan de vrede. 'Dat ze het monument alle jaren zo blijven behouden, want die kinderen moeten het toch wel allemaal weten. Het is geen pretje als je dat allemaal meemaakt hoor.'