FlickBike stapte al eerder naar de bestuursrechter, maar daar werd de gemeente nog in het gelijk gesteld. Bij de hoogste bestuursrechter, de Raad van State (RvS), werd een beroep tegen die uitspraak gegrond verklaard.

Geen mens maar een app

Volgens de gemeente overtrad FlickBike de regels die stonden in de Algemene Plaatselijke Verordening (APV)  van de stad. Daarin stond in 2017 nog dat het 'verboden is op of aan de weg of het openbaar water tegen betaling diensten aan te bieden of te verlenen voor een werkzaamheid'. Kortgezegd: het op straat voor geld verhuren of verkopen van diensten, zoals een deelfiets, is niet toegestaan.

Maar de RvS oordeelt dat het stadsbestuur daarmee wilde voorkomen dat mensen allerlei diensten en producten zouden opdringen aan toevallige voorbijgangers en dat was bij de fietsen van FlickBike niet het geval. De fietsen werden niet door mensen te huur aangeboden, maar dat ging via een app. Daarmee viel het bedrijf met zijn fietsverhuur niet onder het verbod in de APV.

Vergunningen voor deelfietsen

De hoogste bestuursrechter heeft besloten dat de gemeente FlickBike geen rekening had mogen sturen voor het verwijderen van fietsen. Ook het opleggen van de last onder dwangsom was onterecht. De gemeente moet daarnaast opdraaien voor de proceskosten die FlickBike gemaakt heeft.

De uitspraak betekent niet dat deelfietsbedrijven nu de vrije hand krijgen in de stad. In 2019 voerde het stadsbestuur een vergunningstelsel in voor deelfietsen en -scooters. Alleen bedrijven die een vergunning hebben mogen hun voertuigen in de openbare ruimte aanbieden.