Rokjesdag komt eraan: “Ik werd zo geprezen dat ik als man een rok aandeed”

De eerste dag van de lente wordt vaak gebombardeerd tot Rokjesdag. Officieel is 22 april, de dag waarop Martin Bril is overleden, voor deze feestelijke gebeurtenis uitgekozen. We zijn er dit jaar wat vroeg bij: maar na regen komt zonneschijn. Wat houdt het in? Op Rokjesdag trekken vrouwen massaal hun rokjes uit de kast. Maar waarom zouden alleen vrouwen dat doen? Buurtbewoner Iza voelt zich in een rok of jurk juist heel krachtig. Hij droeg voor het eerst een rok in Zweden en kreeg daar eigenlijk alleen maar positieve reacties op. En sinds Iza op de NDSM-werf  woont voelt hij zich altijd veilig: “Hier op NDSM voelt het alsof mij niks kan overkomen, dat ik mezelf kan zijn”.

Twee verdiepingen lager woont Iza’s beste vriend Rutger. Rutger zou ook graag meer willen experimenteren met kleding maar iets houdt hem nog tegen. We bespreken met Rutger en Iza wat datgene precies is en hoe het is om als man af te wijken van de norm. “Als queer persoon zonder dat je vrouwelijke kleding draagt denk ik dat je al veel shit over je heen kan krijgen. Op straat of op sociale media”.

Onderweg naar buiten ontmoeten we Nora, docent modewetenschappen en modejournalist die alles weet over de geschiedenis van de rok. Het is eigenlijk helemaal niet zo gek wanneer  mannen een rok dragen: “Je ziet djellaba's in Marokko, Sarongs in Indonesië, lange witte tuniekjes bij de Maya's in Mexico. Eigenlijk is dus is die hele duidelijke scheiding tussen broeken voor mannen en rokken en jurken voor vrouwen echt typisch Europees en noord-Amerikaans”. Na ons verhelderende gesprek met Nora draaien we ons om en heeft Rutger een verassing voor ons in petto.