Ernstig zieke Renata op zoek naar "heldin" die haar hielp na val in Sarphatipark

"Ze kwam aanlopen met haar enorme buik en een hond, knielde onmiddelijk bij me neer en zei: 'Wat kan ik voor je doen?'", vertelt Renata. "Toen zei ik: 'Een ambulance bellen.' En dat deed ze." Als de ambulance arriveert, krijgt Renata vervolgens te horen dat haar hond niet mee mag naar het ziekenhuis. "Toen wilde zij nog mijn hond naar huis brengen. Maar toen zette Arthur z'n hakken in het zand, want die wilde niet bij z'n vrouwtje weg, wat natuurlijk ook weer heel ontroerend is." 

Ongeneeslijk ziek

Eenmaal in het ziekenhuis krijgt Renata vervolgens geheel onverwachts dramatisch nieuws. "Ik heb op de eerste hulp te horen gekregen dat ik uitgezaaide kanker in mijn bekken heb. Dus ik ben meteen opgenomen. Ik kon ook niet meer lopen, kan nog steeds niet lopen en het is ook niet zeker of ik weer kan gaan lopen."

Ondanks de vreselijke boodschap die Renata in het ziekenhuis krijgt, blijft ze strijdbaar. "Ik heb hopelijk nog wel een paar goede jaren voor de boeg met kwaliteit van leven en daar gaan we voor. Ik heb gewoon geleerd om te overleven. Met wanhoop en hopeloosheid kom je toch geen stap verder. En ik hou van het leven", zegt Renata met een lach op haar gezicht.

Zoektocht

Een grote wens van Renata is nu om de vrouw te vinden die haar hielp in het park. Om haar daarbij te helpen, hebben de twee dochters van Renata allemaal briefjes opgehangen in het Sarphatipark. "Mijn moeder is nu ongeneeslijk ziek en ik zou graag wat wensen van haar in vervulling brengen, zoals deze heldin vinden", is onder meer te lezen op de briefjes.

"Je hebt me geholpen en we zijn je daar ontzettend dankbaar voor", richt Renata zich tot de onbekende vrouw. "Het zou heel fijn zijn als we je nog eens kunnen zien, je kunnen bedanken en knuffelen of in de bloemen zetten."