Drie maanden na de start van de renovatie maakt werkvoorbereider Feiko Weerda de balans op. De leeuwen die voor het monument staan zijn zo goed als af, maar de langwerpige pyloon vraagt nog veel werk. "Die hebben we blok voor blok afgenomen", beschrijft hij. "Ieder blok is gecodeerd en er is bijgehouden welk nummer waar zit. Dat is allemaal naar de steenhouwer gegaan en per blok beoordeeld, goed bevonden en hersteld. Nu zijn we blok voor blok alle herstelde blokken weer vanaf de bodem tot de top aan het opbouwen."

Regelmatig restaureren

Eens in de 25 jaar wordt het monument onderworpen aan een grondige opknapbeurt. Dat gebeurt omdat de speciale steensoort die voor de bouw gebruikt is gevoelig is voor de weersomstandigheden in Amsterdam. "Bij de oprichting is door de architect en de steenhouwer destijds gekozen voor de steensoort Travertin", legt projectleider Merel Peppelenbosch uit. "Dat is een steen die we heel veel zien in Italië, zoals bij het Colosseum. Het Nederlandse klimaat is iets anders dan in Italië, dus daarmee komen de nodige problemen. De verwering gaat hier sneller, door vocht en vorst."

De vraag rijst of de regelmatige renovatie van om de 25 jaar niet anders kan, maar dat is volgens projectleider Peppelenbosch niet mogelijk. "Nee, met deze steensoort kan het niet anders", geeft ze aan. "25 jaar geleden is bij de vorige grote restauratie gekeken naar verschillende scenario's en daaruit is gebleken, ook omdat de steen nog beschikbaar is, het in deze vorm te onderhouden." Dat is tevens in lijn met de restauratievisie, die voorschrijft om zoveel mogelijk origineel materiaal te behouden. 

Expositie