“Tóch weer spannend.” De vriendenclub van André Blom, We Are Family, voer al vaak mee. “Maar je weet het nooit zeker hè”, vertelt hij. “De laatste jaren zijn we steeds geselecteerd, maar we zijn ook wel eens buiten de boot gevallen.”

Op de Zeedijk blaakt in Café 't Mandje uitbater Laura Molenkamp ondertussen juist van het zelfvertrouwen. “Ik ga ervan uit dat we erbij zitten, ja”, zegt Molenkamp. Samen met twee vriendinnen werkte ze aan de inschrijving. Nog een hele toer, vertelt ze. “Want hoe draag je bijvoorbeeld het thema, #YouAreIncluded, nou goed uit? Daar wordt heel streng op gelet.”

Commissie 

“De procedure is nu al zo’n vijftien jaar hetzelfde”, zegt Peter Koop. Voor zijn site reguliers.net schrijft hij al jaren over de Amsterdamse queerwereld. Hoopvolle deelnemers dienen te voldoen aan tal van eisen en moeten bij selectie inschrijfgeld betalen. Een commissie beslist uiteindelijk wie meedoen en wie niet. Hoe die in zijn werk gaat, is al jaren onderwerp van speculaties en verwijten. Niets daarvan is ooit bewezen, maar, zegt Koop: “De feitelijke procedure is nogal geheimzinnig.”

Hoe anders ging dat in de beginjaren van de Pride. Siep de Haan, aartsvader van de botenparade, vertelt hoe ze in de jaren 90 op zoek moesten naar deelnemers. “In die beginjaren hadden we ook geen inschrijfgeld. Later vroegen we 50 gulden, en wie dat niet kon betalen werd gevraagd 1 gulden te betalen.”

Loting 

Na de beginjaren, toen het aantal deelnemers het aantal plekken - sinds het begin van de parade zijn dat er 75 à 80 - overschreed, kwam er een lotingsysteem. Het was in deze tijd dat ook het bedrijfsleven de botenparade wist te vinden. Over het aandeel commerciële boten - dikwijls van multinationals zoals Vodafone of grote accountantskantoren - is sindsdien flink wat gesteggeld. Critici betichten de Stichting Pride Amsterdam van het faciliteren van pinkwashing: grote bedrijven die verder weinig op lijken te hebben met de regenbooggemeenschap, zetten een boot in als gunstige reclame.

Anderzijds wijst de organisator op het kostenplaatje: de botenparade kost zeven ton, waarvan de helft wordt betaald door de verkoop van startbewijzen. Het leeuwendeel wordt door grote bedrijven betaald: de prijs start voor hen op 45.000 euro. Zo kan de prijs voor kleinere partijen onder de duizend euro worden gehouden. Bovendien, is het argument, kunnen alléén bedrijven die lid zijn van de Pride Business Club, zich aanmelden - en dat lidmaatschap gebeurt pas na een grondige ballotage.

Commercie

Of de botenparade nou echt zoveel commerciëler is geworden met de jaren, hangt ook van je manier van tellen af. Onderzoeksplatform Pointer legde eens vier verschillende jaargangen naast elkaar, en stelde vast dat in 2019 het aantal commerciële boten 33 procent was. En daar zit dan ook boten van de homohoreca tussen. In 2011 lag dat percentage nog op 40.

Daarbij moet wel worden aangetekend dat roze bedrijfsnetwerken met de jaren steeds vaker op een boot te zien zijn - zij vallen in het onderzoek niet onder de noemer ‘commercieel’.

Besloten evenement

Wie er op 5 augustus door de grachten mogen varen, wordt vandaag op een besloten evenement bekend gemaakt. Daarbij wordt gelet op een goede mix van deelnemers. Aanwezigheid is verplicht, anders volgt uitsluiting van deelname. Café ‘t Mandje ziet het met vertrouwen tegemoet. “Als we er niet bij zitten, tsja, dan heeft het niet zo mogen zijn. Maar dit gaat helemaal goedkomen.”