"Ik ben een van de eerste bewoners", vertelt Bob Wijnschenk. Hij en zijn vrouw verhuisden uit Amstelveen voor een huis met een tuin in Weespersluis. Ze wisten een van de weinige woningen in de nieuwbouwwijk te bemachtigen met een badkamer en slaapkamer op de benedenverdieping. 

De woningen in de wijk Waterrijk zijn onlangs opgeleverd. Een appartementencomplex zal binnen enkele weken ook bewoonbaar zijn. Wat overduidelijk nog ontbreekt, is het water, waar de wijk zijn naam aan heeft ontleend. "Ik loop hier over asfalt, maar hier hoort water. Dit is een tijdelijke weg. Maar onze vraag is, hoe tijdelijk?", vraagt Wijnschenk zich af. 

Op een afbeelding laat Bob zien waar hij voor tekende. "Kijk hier is mijn huis en hier ligt allemaal open water. De mensen hebben allemaal een steigertje voor de deur. Waarschijnlijk hebben ze ook al een bootje gekocht. Waar moet die dan naartoe als hier voorlopig nog helemaal geen water ligt", vraagt hij zich af. 

Natuurcompensatie 

De oorsprong van de kwestie ligt in het natuurgebied naast Weespersluis. Om te mogen bouwen moesten de projectontwikkelaars, die verenigd zijn in GEM Bloemendalerpolder, aan natuurcompensatie doen. Dat gebeurde in eerste instantie niet genoeg, waardoor er geen nieuwe weilanden klaargemaakt mochten worden tot bouwveld. Het zand in de wijk kan dus niet worden uitgegraven omdat het nog nergens terechtkan, is het verhaal van ontwikkelaars. 

Volgens de bewoners zit het anders. Ze zeggen dat er wel toestemming is gegeven voor het graven, maar dat het zand dan ergens anders opgeslagen zou moeten worden. Iets dat meer meer tijd en geld kost. "Het draait dus gewoon allemaal om geld", zegt Wijnschenk. Volgens de projectontwikkelaars is dat niet de voornaamste reden: "Het is maatschappelijk niet verantwoord om het zand af en aan met dieselauto's te gaan verplaatsen, bovendien is het ook niet efficiënt. Je wilt het zand in de wijk houden", aldus Fred Langeslag van de GEM Bloemendalerpolder. 

Daarnaast is het onnodig zegt hij. Zo laat hij weten dat de omgevingsdienst net toestemming heeft gegeven om vanaf oktober te gaan graven, omdat de natuur dan goed genoeg ontwikkeld is. "Dan ligt er meteen water op de plek waar gegraven wordt. Dit gebeurt met de huidige inzichten van oost naar west en duurt circa één tot twee maanden", vertelt Langeslag. 

Toch is Wijnschenk nog niet gerustgesteld: "Als we hier aan het einde van het jaar water voor de deur hebben kan bij alle bewoners de vlag uit denk ik, maar ik weet het nog zo net niet. Wij zeggen, eerst zien, dan geloven."