De Straten verdwaalt op de Entrepotbrug

Voor veel Amsterdammers is de Entrepotbrug een herkenbaar gezicht, maar mensen die ooit het gebouw zijn binnengestapt weten dat het een waar doolhof is. Verschillende ingangen, tussenverdiepingen en liften die niet op elke verdieping komen maken het gebouw een ware nachtmerrie voor bezoekers en bezorgers. Toch biedt de Entrepotbrug voor veel mensen een warm thuis. Zo ook, voor Birgit, zij woont al sinds de oplevering in de Entrepotbrug. Eerst in een huis op de hoek en na een ruil met de ex-vriendin van haar (destijds) partner, midden op de brug, waar ze tot op de dag van vandaag woont. Birgit:  “Je kon echt vanuit de hoek zo helemaal naar het Centraal Station kijken. Nu is alles helemaal volgebouwd.” 

Na de dwaalweg die Entrepotbrug heet, komen we bij het huis van Marciano uit. Marciano houdt zich veel bezig met mode en toont ons zijn favoriete outfits. Hij herkent nieuwe mode snel en liep daardoor als middelbare scholier al in kleding die zijn klasgenoten pas jaren later zouden gaan dragen. En zijn afgeknipte shirt? Dat deed Marciano zelf, vlak voordat wij bij hem aankwamen, omdat hij zin had in een andere stijl. 

Henna leert ons energie om te zetten in een tekening door middel van intuïtief tekenen. Aan de ene kant van haar woonruimte is Henna 'lekker zen' en komt ze tot rust, maar de andere kant staat volledig vol: daar is ze bezig met allerlei verschillende dingen, van kralen tot masterplannen maken. "Je moet dingen gaan doen die jóu blij maken, niet alleen een ander." Aan het eind van de dag konden we gelukkig de weg naar huis toe terugvinden.