Volgens de gemeente heeft het gebouw de nieuwe monumentenstatus, die werd aangevraagd door erfgoedvereniging Heemschut, te danken aan het beeldbepalende ontwerp, dat als architectonisch hoogtepunt uit de jaren 60 kan worden gezien. Daarnaast was het in die tijd één van de grootste en modernste kantoorgebouwen van Nederland, zegt het stadsdeelbestuur in West. 

Architectuurhistoricus Dorine van Hoogstraten beaamt de vooruitstrevende functie van het pand. "Het was een administratiekantoor en er werkten bijna drieduizend mensen die administratie deden. Niet in hokjes, maar ook niet op een grote kantoorvloer. Er waren binnen een soort kleine dorpen." Ook het samenspel tussen de binnen- en de buitenruimte van het pand spreekt haar aan. "Er ontstond hier ruimte voor het plantsoen. Het ontwerp van de pergola en de beelden van Karel Visser, het is allemaal in samenspraak tussen de architecten ontworpen", vertelt Hoogstraten.

Ondanks de naoorlogse uitstraling van het pand is het aanzicht toch monumentwaardig, zegt de architectuurhistoricus. "Dit is wel een tijdslaag die ook bij de stad hoort. Monumenten vind je niet alleen op de grachtengordel of in de Amsterdamse School, dit hoort er ook bij. Het is een uiting van optimisme in de wederopbouw. We moesten met moderne materialen aan de slag. Ik vind het zeker terecht dat het beschermd is", aldus de historicus. 

Transformatie

De monumentenstatus kwam er niet alleen vanwege het verleden. De gemeente is ook trots op de huidige functie van het pand. Zo huisvest het gebouw inmiddels studentenwoningen, hotelkamers en appartementen. Die herbestemming kreeg het nadat het begin 2000 lange tijd leegstond. Daarbij moest er wel rekening gehouden worden met de A10 die vlak naast het pand ligt. "Ze moesten iets doen met het geluid van de snelweg en de fijnstof. Ze hebben de oorspronkelijke gevel gemoderniseerd en een soort serre-structuur gemaakt. Als je kijkt naar de transformatie van kantoorruimtes naar wonen is dit een goed voorbeeld", aldus van Hoogstraten.