Stedelijke bebouwing kan leiden tot biodiversiteit. Zo trekt de nieuwbouw op IJburg vleermuizen aan. Voorheen woonde er maar één soort, nu zijn het er zes, waaronder een zeer zeldzame.
De Amsterdamse stadsecoloog Anneke Blokker onderzocht afgelopen zomer de vleermuis in het bebouwde gedeelte van IJburg. Voordat de kunstmatige eilanden werden aangelegd, was het gebied een open watervlakte. Een straffe wind verjoeg de insecten; vleermuizen hadden er weinig te zoeken.
Met de bouw van IJburg is onbedoeld een ideale biotoop voor het dier ontstaan. Hij foerageert vooral tussen de groenstroken in de bebouwde kom en tussen de Rieteilanden en het Diemerpark. Aan de winderige noordkant komen ze minder voor.
Behalve enkele vleermuiskasten die aan gebouwen zijn bevestigd, is niks ondernomen om IJburg tot een aangename verblijfplaats voor deze vliegende zoogdieren te maken. Dat ze er massaal naartoe zijn getrokken is onverwacht.
Blokker: 'Niemand heeft erbij stilgestaan dat dit zo gunstig zou uitpakken voor de vleermuis. Wat zeker heeft bijgedragen zijn de ecologische oevers die op advies van mijn collega-stadsecologen Martin Melchers en Remco Daalder werden aangelegd.
'Planten als kattenstaart, wilgenroosje, riet en gele lis hebben grote aantrekkingskracht op insecten. En insecten staan met stip op één op de menukaart van de vleermuis. In de spouwmuren van de flats hebben de vleermuizen waarschijnlijk een verblijfplaats gevonden. Maar het belangrijkst voor hun komst blijft de luwte.'
Zes soorten
Blokker trok met een batdetector zigzaggend over IJburg. Ze ontdekte zes soorten: de gewone dwergvleermuis, de ruige dwergvleermuis, de rosse-, de water-, de meer- en de tweekleurige vleermuis. 'Van die laatste stond heel vleermuizenland op z'n kop, want die is heel zeldzaam.'
Ook de meervleermuis is bijzonder: hij komt alleen voor in Noord-Holland. In Nederland leven 22 soorten, acht daarvan komen voor in Amsterdam. Alle vleermuizen zijn bij wet beschermd.
Dit artikel verscheen eerder op Parool.nl