Blasiusstraat

De Blasiusstraat en Wibautstraat liggen er nu rustig bij, maar waren in de jaren tachtig het strijdtoneel van krakersrellen. Bij de ontruiming van het gekraakte pand  de Blaaskop ging het er hard aan toe. Oud-kraker Els verzette zich fel tegen de sloop: “Wij hadden zoiets van stadsvernieuwing is stadvernieling.” En aan stadsvernieling heeft Els ook gedaan: “We zijn de stad door getrokken. We hebben nog wat ramen ingeslagen als teken dat we het niet eens zijn met wat er gebeurd.” Het mocht helaas niet baten, het pand heeft plaatsgemaakt voor nieuwbouw, waar Els goed zicht op heeft: “Je kan van alles bouwen, maar niet die lelijke nieuwbouw. Kijk maar naar de overkant, het is verschrikkelijk.”  

Afhakte borsten, uitgetrokken tanden en opengereten lichamen. Onze stagiair Liselotte vertelt over de heilige Blasius en alle gruwelijke manieren waarop populaire heiligen uit de middeleeuwen doodgemarteld zijn.  

De meeste Amsterdammers moeten er niet aan denken, meer dan 60 duiven in de tuin, maar Coby is niets anders gewend. Heel haar leven is ze al omringd door duiven. Haar vader had duiven, haar man had duiven en nu heeft haar zoon Barry de duiven in de achtertuin overgenomen. Het kan dan ook niet anders dan dat de liefde voor de duivensport in het bloed zit. Barry: "Het is een soort van bacil, dat komt in je en gaat er niet meer uit.”