Oksana Kononchuk, haar man Bakhram Makhmudi en hun dochter Ailin verblijven nu een kleine twee maanden in het Wow Hostel in Nieuw-West. Begin maart arriveerde het gezin in Amsterdam. Op 18 maart bezocht het gezin de kermis van Frans Stuy, waar Oksana vertelde: “Het is een enorm contrast. Mijn ouders zijn bijvoorbeeld in Kiev. We denken de hele tijd aan ze.”

Er is nu zo’n anderhalve maand verstreken. Oksana’s ouders verblijven momenteel nog steeds in Kiev, maar Oksana en haar gezin willen niet terug naar hun thuisland: “Ik hoop dat we hier onze plek vinden want we vinden het erg fijn hier en we kunnen niet terug naar Oekraïne.”

Van 60 euro in de week naar 55 euro per maand

Het gezin kreeg van de regering eerst 60 euro per week, maar sinds kort moet het gezin het doen met 55 euro in de maand. Oksana en Bakhram zijn daarom druk aan het zoeken naar werk. Oksana wil graag vergelijkbaar werk vinden met wat ze in Kiev deed: “Ik geef al zestien jaar Perzische les. Ik zou het liefst hier ook Perzische les geven.”

Bahkram heeft ook een plan: “Ik hoop eerst mijn te Engels verbeteren, dan wil ik een baan vinden die past bij mijn kwaliteiten.” Dochter Ailin gaat inmiddels vijf dagen per week naar school. 

Maar niet alle gevluchte Oekraïners kunnen in Amsterdam blijven. Sofia Abdurakhmanova heeft zes weken in de Jordaan gewoond. Op 2 maart spraken we haar, toen ze net een paar dagen in de stad verbleef. Ze vertelde: “Het is zo moeilijk om je leven op te geven en niet te weten voor hoe lang." 

Inmiddels heeft Sofia de stad moeten verlaten. Ze verblijft nu in Finland omdat ze in Amsterdam geen tijd meer had om een nieuwe plek te vinden. Sofia kon tot 15 april in de Jordaan blijven, maar ze kon zich pas vanaf 1 april registreren bij de gemeente om zelfstandig een woning te kunnen huren. 

Terug naar Oekraïne 

De toekomst blijft onzeker voor zowel Sofia als Oksana en Bakhram. Sofia zou het liefst terugkeren naar haar thuisland, maar daar is het nu nog niet veilig: "De stad waar ik woonde is gisteren zes keer gebombardeerd.  Ik zou natuurlijk graag teruggaan, maar dat hangt ervan af hoeveel tijd de oorlog in beslag neemt. Als het om jaren gaat en ik hier ben gesetteld, dan twijfel ik.  Maar als het om maanden gaat, dan ga ik denk ik wel terug. "

Oksana en Bakhram willen ook niet terugkeren naar Oekraïne op het moment. Over de toekomst in Amsterdam zegt Bakhram: "Ik leef, daar gaat het om. Ik ben hier en veilig. Ik weet niet wat er morgen gaat gebeuren, daar denk ik niet aan."