De zwangere vrouw naar wie de ernstig zieke Renata op zoek was, heeft zich bij AT5 gemeld. De twee hebben inmiddels contact met elkaar gehad. "Toen ik haar aan de telefoon sprak, moest ik ineens weer heel hard huilen."
Twee weken geleden komt de 62-jarige Renata tijdens het uitlaten van haar hond ongelukkig ten val in het Sarphati-park. Na enige tijd om hulp te hebben geroepen, wordt ze uiteindelijk geholpen door een hoogzwangere vrouw, die bij haar blijft tot de ambulance er is. Eenmaal in het ziekenhuis krijgt Renata het vreselijke nieuws dat ze ongeneeslijk ziek is. Een van haar wensen was vervolgens om de vrouw die haar hielp terug te vinden, zodat ze haar kon bedanken.
Dat is inmiddels gelukt. "Het was heel gek, heel emotioneel" vertelt Renata, die de vrouw gister kort aan de telefoon sprak. "Sinds het moment dat ze naar me toe kwam lopen, had ik niet meer gehuild. Maar toen ik haar aan de telefoon sprak, moest ik ineens weer heel hard huilen."
'Arthur!'
Het gesprek was ook verhelderend, vertelt Renata, die nu beter begrijpt waarom ze niet eerder door andere mensen geholpen werd. "Toen ik daar lag, riep ik een aantal keer heel hard Arthur!, dat is de naam van mijn hond, maar bij mij in de buurt zat ook een dakloze man op een bankje, veel mensen dachten dat ik het tegen hem had. Ik heb dus achteraf het idee dat mensen dachten dat er iets anders aan de hand was."
"Ik voel ik me echt gesterkt door alle reacties. Kon dat maar eeuwig blijven duren, denk ik soms"
Uit het gesprek blijkt daarnaast dat de vrouw ook van plan was om Renata weer op te zoeken. Ze had het adres van Renata in haar telefoon gezet, maar was dat vervolgens weer verloren. "Via via zag ze uiteindelijk de reportage. Ze herkende me en heeft via AT5 gelijk contact gezocht. Aan de telefoon vertelde ze hoe blij ze was dat ze ons weer kon spreken."
Door handen gedragen
Al met al kreeg Renata de vrouw binnen een dag aan de lijn. "Ik vond het heel indrukwekkend hoe snel het allemaal is gegaan." Ze is ook onder de indruk van de steun die ze kreeg. "Ik kreeg veel reacties van mensen die wilden helpen. Iemand bood zelfs aan om alle vroedvrouwen in Amsterdam te bellen. Ik heb daar zo om moeten lachen!"
Renata voelt zich erdoor gesterkt. "Je hebt het gevoel dat je door oneindig veel handen gedragen wordt. Hoewel mijn dood nu aangekondigd is, voel ik me echt gesterkt door alle reacties. Kon dat maar eeuwig blijven duren, denk ik soms."
Bij één telefoongesprek met haar redder blijft het trouwens niet. "Ze komt nog een keer langs", verzekert Renata. "Op een moment dat mijn dochters en haar partner er ook bij kunnen zijn. Ik wil haar heel graag zien."
💬 Whatsapp ons!
Heb jij tips? Of een interessante foto of video gemaakt? Stuur ons jouw nieuws op 0651190938!