Het begon twintig jaar geleden, toen Bensellam door zijn moeder werd gevraagd om geld in te zamelen voor zijn driejarige nichtje in Marokko. Zij moest geopereerd worden aan een hazenlip. De inzameling ging zo goed dat hij niet alleen voor haar operatie kon zorgen, maar ook nog eens geld overhield om zeven andere kinderen te helpen. Daar werd het idee geboren voor de stichting: naast geld begon Bensellam ook medische hulpmiddelen in te zamelen en naar het buitenland te sturen. Het leverde hem in 2006 de eretitel Amsterdammer van het Jaar op.

Tweede leven

Rolstoelen zijn voor veel mensen in Marokko niet te betalen, terwijl in Nederland afgekeurde rolstoelen bij het oud ijzer terechtkomen. Bensellam geeft ze een tweede leven bij mensen die de hulpmiddelen hard nodig hebben. "Het is heel mooi om mensen te helpen mobiel te maken. Gezondheid is gewoon heel belangrijk. Als we daar een kleine bijdrage aan kunnen leveren geeft het zoveel voldoening."

Samen met jongeren uit de Kolenkitbuurt in Bos en Lommer laadt Bensellam bijna elke week een vrachtwagen of container vol met medische spullen. En de spullen worden in het buitenland - onder begeleiding - ook weer door Amsterdamse jongeren uitgedeeld. Volgens Bensellam een manier om hen in contact te brengen met mensen die het minder goed hebben. De stichting bestaat al twintig jaar en als het aan Bensellam ligt komt er nog lang geen eind aan: "Zolang het nodig is en kan gaan we verder. Misschien ben ik er over twintig jaar niet meer maar de stichting bestaat nog steeds."