Esther Obdam komt elke week naar het atelier van de Stichting Marline Fritzius aan de Brouwersgracht. Het is speciaal opgericht voor mensen met afasie, een taalstoornis die wordt veroorzaakt door niet aangeboren hersenletsel. Na een dubbele hersenbloeding twee jaar geleden, kon Esther nauwelijks nog praten. Na lang oefenen lukt dat weer, maar lezen gaat niet meer.

Ze had drukke banen bij Unicef en Warchild, maar moest daar vanwege de afasie mee stoppen. "Ik heb ook lang in Tanzania en Congo gewerkt", vertelt Esther. Ze kan even niet op het derde land komen. "Dat is nou precies wat er gebeurt als je dit hebt." Maar dan weet ze het weer: Australië. "Ik weet wat ik wil zeggen, maar het woord komt er niet uit. Heel frustrerend." 

Afasie heeft dus een grote invloed op het vermogen tot spreken, begrijpen, lezen en schrijven. Jaarlijks krijgen ongeveer 9000 mensen in Nederland er mee te maken en in totaal hebben zo'n 30.000 mensen deze aandoening. Voor wie communicatie via taal lastig is, kan beeldend werk maken een uitkomst bieden om zich toch uit te kunnen drukken. 

Het werken in het atelier geeft Esther een zinvolle daginvulling en de nodige ontspanning. "Als je revalideert moet je zoveel. Je krijgt logopedie, je moet sporten, je moet oefeningen doen. Het fijne is dat hier niets hoeft. Ik maak tekeningen en ik kijk graag in kunstboeken, maar ik hoef even niets."

Jezelf laten zien

Het afasie atelier dankt haar naam aan de in 2006 overleden kunstenares Marline Fritzius, die afatisch werd na een hersenoperatie. Haar leven kreeg weer betekenis toen ze begon met schilderen. Haar atelier aan de Brouwersgracht stelde ze beschikbaar aan lotgenoten. "Ze worden begeleid door professionele kunstenaars", vertelt Hanna Velthoen van de Stichting Marline Fritzius.

Velthoen ziet dagelijks hoe belangrijk het voor mensen met afasie is, die hun werk of andere invulling van hun leven verloren zijn. "Als je geen woorden hebt, maar wel mooie tekeningen kunt maken, is dat ook een vorm van jezelf laten zien." Herman Bodt komt al ruim 12 jaar in het afasie atelier. Uitleggen wat zijn inspiratiebron is, lukt hem niet. "Jezus nee!" roept hij lachend. Maar gezien de enorme stapel tekeningen komt hij er graag en vaak.