Sonja was zeventien toen haar vader de zaak opzette: "Ik begon meteen met fulltime werken, en Henk kwam eerst alleen in de weekenden helpen." Na haar zeventiende liet ze haar passie nooit meer los en tot op de dag van vandaag werkte ze in V.O.F. Convencience to go. "Ik vind het heel lastig om te stoppen, want als klanten het vervelend vinden wordt dat het voor mij ook. Het is zo heerlijk om mensen terug te zien komen, speciaal voor wat wij maken."

Personeel is lastig te vinden in deze tijden, en hoewel het stel de coronapandemie doorkwam vinden ze het inmiddels tijd. "De Hapjeshoek op metrostation Waterlooplein had wel interesse", vertelt Henk. "En zo zijn we eigenlijk snel tot de conclusie gekomen dat dit de goede oplossing is. Ze blijven broodjes maken, naast hun eigen core business natuurlijk." 

Rondom het Weesperplein zit onder andere de Hogeschool van Amsterdam. "Die leerlingen komen hier meermaals per week", vertelt Henk. Sonja vult hem aan: "Ook veel mensen die bij de gemeente werken komen hier dagelijks tussen twaalf en twee om hun lunch te halen."

Onverwachts nieuws

En inderdaad, de drukte begint rond 12.30 uur groter te worden. "Ik vind het hier heerlijk, ik neem vaak kip ketjap", vertelt een dame die twee keer per week haar lunch bij de zaak haalt. "Op een gegeven moment weet je waar je moet zijn voor je broodje en dan ga je nooit meer weg." Maar voor sommige klanten komt de sluiting onverwachts, twee jongens van de HvA staan met hun mond vol tanden als ze het nieuws horen: "We zijn hier vaste klanten. De mensen maken de zaak en ze zijn zo gezellig, ze maken echt altijd een praatje."

Er was een moment dat meerdere winkels in het metrostation van het stel waren, maar toen hun eigen kinderen op komst waren, werd het te veel en hielden ze het bij hun eigen tent. Met het verkopen van de zaak komen Henk en Sonja na al die jaren eindelijk weer bovengronds: "Het zal wel even wennen zijn, het is een heel ander leven als je niet dag in dag uit in het station werkt", aldus Sonja. Maar wat ze nu gaat doen weet ze wel: "Lekker veel bij de kleinkinderen zijn."

Komende donderdag is de laatste dag voor Sonja, ze kijkt op tegen de laatste keer de sleutel omdraaien. Henk zal nog even helpen bij het overdragen van de zaak aan de nieuwe eigenaar. Een vaste klant: "Het is jammer, maar zó verdiend. Die twee hebben zo enorm hard gewerkt en verdienen die rust."