“Mijn moeder werkte wel veertig man per dag af”, vertelt Rob zittend in zijn huiskamer in Noord. “Ze werkte door toen ik nog in haar buik zat, tot ze acht maanden zwanger was.” Het is een choquerend begin van Robs levensverhaal. Zijn moeder, die op de Wallen ook wel Tijger Nellie werd genoemd, werkte in de jaren ‘60 en ‘70 als sekswerker. Ze was ook alcoholist en haar kinderen werden al snel bij haar weggehaald. Rob was nog een baby toen hij bij een pleeggezin werd ondergebracht. 

“Eigenlijk was ik al beschadigd voordat ik op aarde was.” Zo reflecteert Rob zelf op zijn leven. Ondanks dat Rob en zijn jongere broertje opgroeiden in een pleeggezin, een kindertehuis en een internaat, bleef hij altijd contact houden met zijn moeder. Van tijd tot tijd mocht zij de jongens meenemen voor een leuk dagje uit. “Toen ik negentien was, nam ze me mee naar de Wallen. Om te laten zien waar ze werkte.”

Rob weet nog goed dat hij het wereldje rond de Oude Kerk spannend vond. Maar het werk van zijn moeder geeft hem tot op de dag van vandaag een ongemakkelijk gevoel. “Tja, het maakte niks meer uit. Al had ik gezegd dat ze ermee moest stoppen, dan had dat nog niks uitgemaakt. Ze was ons kinderen al kwijtgeraakt aan de instanties.”

‘Stoppen met sekswerk had niks uitgemaakt, ze was ons al kwijt’

Wandelen over de Wallen zorgt bij Rob voor een reeks aan dubbele gevoelens. Het ene moment vertelt hij over zijn tijd daar en wat hij van bepaalde sekswerkers achter de ramen vindt, om vervolgens weer overmand te worden door emoties. “Mijn moeder werkte in een hele smalle steeg, van nog geen meter breed.” Rob doelt op de Trompettersteeg. Vol enthousiasme vertelt hij verder. “Als zij in haar deur stond, staken haar tieten zo ver uit dat de mannen er onder door moesten lopen.”

Terwijl Rob eerst moet lachen om zijn eigen verhaal, slaat zijn gemoedstoestand plots om. “Zijn we nou klaar hier, dit was het. Er valt hier niet veel meer te vertellen.” Hij wil zo snel mogelijk weg uit de steeg.

Rob drinkt tot op de dag van vandaag geen druppel. Alleen al de geur van alcohol maakt hem agressief. “Het doet me direct aan mijn moeder denken, die was altijd aan het lallen. Ik denk dat ze misschien wel in de knel zat met haar eigen leven, en het werk. En wie weet wat ze heeft meegemaakt in haar jeugd, dat ze zo aan de zuip is gegaan.” De reden waarom zijn moeder zoveel dronk, daar kan Rob alleen maar naar gissen. 

De miniserie ‘Kronieken van Rob’ is onderdeel van het programma Damsko.