Eenmaal in de zaal begint de liveband te spelen. "Ik dans het liefst op livemuziek", vertelt Leonardo, die in buurt van het Italiaanse Puglia opgroeide. Als kleine jongen zag hij ooit Cubanen op tv salsadansen, hij was meteen verkocht. "Mulata's noem ik ze. Die hebben de mooiste billen van de hele wereld."

Als hij over met een brede glimlach over zijn fascinatie praat, is het bijna alsof hij weer die jonge tiener is, die voor het eerst de danspasjes op tv ziet. "Als ze dan salsa dansen en lekker met die billen schudden, ja, dat is leuk. Dat is gewoon leuk."

Duracellkonijn

Voor de frequente bezoeker van salsafeesten in de stad is Leonardo een bekend gezicht. "Ik ben altijd de eerste op de dansvloer, ik wil gewoon niet stilstaan." Eenmaal op de dansvloer loert hij naar een gewillige prooi.

Veel vrouwen vallen direct voor het jeugdig enthousiasme waarmee Leo al klappend naar hem toe lokt. "Ik heb nooit echt les gehad. Ik ben een salsadanser van de straat zeg ik altijd. Als vrouwen alleen salsales hebben gehad dan werkt het niet, dan is het alsof ze een duracellkonijn zijn op de dansvloer."

Zijn vrouw, inmiddels overleden, ontmoette Leonardo ook op de dansvloer. Het was een romantische avond. "We dansten op een nummer van Ray Baretto. Echte salsafans kennen hem wel. Ja, dat was gewoon een mooie avond, een kusje hier en een kusje daar." 

Het dansen houdt hem jong, alleen gaan zijn schoenen niet zo lang mee als Leo zelf. "Soms raken mijn schoenen zelfs versleten, maar ik dans altijd door. Soms dans ik zelfs met hoofdpijn. Het is de beste manier om dat over te laten gaan. Ik word er gewoon gelukkig van."