Een honderdjarig bestaan verdient een groot feest, maar dat lukte door de coronamaatregelen niet. Van een feestje was in Tuindorp vandaag weinig te merken. Wel wapperden overal in het dorp speciaal voor de gelegenheid ontworpen vlaggen.

Verder zullen er het komende jaar verschillende activiteiten worden gehouden. Vanmorgen was er even een officieel moment bij het 4 mei-monument, waar de stadsdeelvoorzitter de vlag van Tuindorp naar boven hees. Het is de enige plek in Tuindorp waar een vlaggenmast staat.

Tuindorp Oostzaan werd een eeuw terug gebouwd voor Amsterdammers die in de binnenstad in halve krotten moesten wonen. Later kwamen ook werknemers van ADSM en andere scheepswerven in Noord in de wijk wonen.

Tom van Baardwijk woont zijn hele leven al in Tuindorp en beheert een museumwoning aan de Meteorenweg. "Het zijn eigenlijk arbeiderswoningen met een lage huur, voor de minder draagkrachtigen in de maatschappij."

Tuindorp Oostzaan wordt door de bewoners gewoon 'het dorp' genoemd. Waar je de buren nog kent, een praatje maakt, elkaar groet. Een echte Tuindorper heeft geen hoge schutting, maar een laag hekje voor de tuin.

"Ik wil zien wie er door mijn straat loopt," zegt er een. Het kloppende hart van de wijk is het Zonneplein. Daar spreken we Cees, Tuindorper in hart en nieren. "De oude Tuindorpers kennen elkaar allemaal. Hier wordt je nog uitgenodigd voor een bakje koffie."

Toch is er de afgelopen jaren veel veranderd in de wijk. Tuindorp Oostzaan is aan het vergrijzen, sociale huurwoningen worden voor veel geld verkocht. En dat trekt jonge mensen aan uit bijvoorbeeld de Amsterdamse binnenstad.

"Dat gemoedelijke is er niet meer", zegt Tom. "De mensen willen graag op hun eigen zitten. Die hebben dus allemaal grote schuttingen van 1 meter 80. En dat mis je dus. De contacten. Gezamelijk dingen doen, barbecuen, een kopje koffie drinken." 

Toch zijn er ook veel nieuwe mensen die zich wel goed aanpassen in de buurt. Zoals dertiger Simone, die 1650 euro per maand moet betalen voor een kleine hoekwoning. Simone had meteen goed contact met de buren. "Ik ben al dertig keer verhuisd, en dit is een van mijn favoriete plekjes."

Simone moet trouwens wel weg, want het huurhuis wordt verkocht. "En ik kan de hypotheek niet rond krijgen." Buurtbewoner Ria: "Er wonen heel veel nieuwe mensen allemaal, maar ik heb er helemaal geen problemen mee. We boffen, het is hier toevallig een heel leuk stukkie."

Tuindorp Oostzaan verandert. De slager maakt plaats voor een dure koffietent, de bakfiets rukt op. Maar toch blijft het een dorp. En zijn de bewoners trots op het honderdjarig bestaan. Ook Tom. "Het is heerlijk wonen. Ik zou echt niet ergens anders willen. En het gekke is: mensen van buiten die eenmaal wonen hier, willen nooit meer weg."