“Slechts één keer is het fout gegaan. Dat was bij een jonge buizerd, die stierf al toen we hem uit het nest haalden. Deze had misschien een zwak hart of een onderliggende aandoening. Maar verder is het altijd goed gegaan”, vertelt Blakenburg geruststellend op de steile trap naar de klokkenzolder van het Rijksmuseum.

Het is voor het eerst dat een paartje slechtvalken in het Rijksmuseum broedt. En ook voor het eerst dat de vogels midden in het centrum van de stad broeden. De slechtvalken werden al lange tijd gespot rond het museum. Gebouwenbeheerder Igor Santhagens liet daarop achter de klok een nestkist en een aanvliegplank plaatsen. Sindsdien staan er dagelijks meerdere vogelspotters voor het museum om een glimp van de pijlsnelle roofvogels op te vangen.

Voorzichtig wordt de deksel van de nestkast gehaald. Een schot voor de ingang zorgt dat vader en moeder buiten blijven en de kuikens niet kunnen vluchten. De kuikens kijken verschrikt op. Blakenburg tilt ze één voor één op en stopt ze in een linnen boodschappentas. Het zijn een mannetje en een vrouwtje.

In de zak gewogen

De jongen piepen en ademen zwaar. Maar echt een gevecht leveren ze niet. In de zak worden ze gewogen. Daarna gaan ze uit te tas. Op een tafel wordt de lengte van de vleugel, de omvang van de klauwen en de dikte van de poten gemeten en genoteerd. Het vrouwtje heeft een klauwomvang van 12 centimeter en weegt bijna een kilo. Het mannetje is iets kleiner en lichter.

Vervolgens krijgen ze de ringen. “Dat is een heel precies klusje. Het moet niet te strak, maar ook niet te los. En je moet het natuurlijk heel voorzichtig doen, want als je uitschiet met de tang krijg je alle vogelliefhebbers van Nederland achter je aan”, grapt Blakenburg terwijl hij de ring met een tang vastklemt. De kleine slechtvalk kan er niet om lachen.

Het ringen van vogels is belangrijk voor onderzoek: waar trekken ze naar toe, hoe oud zijn ze geworden, hun gedrag, voedselaanbod en sterfte onder een soort. Dankzij de ringen weten we dat de moeder uit Brussel komt en de vader uit Den Haag.

Volgens Blakenburg gaan de ringen niet knellen als de jongen groeien: “Het is net als bij poezen en honden, die zijn al op dikte na twee weken. En ook de klauwen groeien niet meer. Alleen de nagels groeien wel nog even behoorlijk door.”

In rep en roer

Ondertussen zijn vader en moeder slechtvalk in rep en roer. Ongerust vliegen ze hard krijsend rondjes om de toren. Na het ringen worden de slechtvalken nog even in de lucht gehouden voor de fotografen. Daarna mogen ze eindelijk weer terug naar het nest en keer de rust weer terug.

Een trauma van dit gebeuren zullen ze volgens Blakenburg niet oplopen. Over drie weken zullen ze beginnen met hun vliegoefeningen. “Dan wordt het pas echt spannend. Veel slechtvalken verongelukken tijdens hun eerste vluchten. Dan landen ze op een plek waar ze niet meer weg kunnen komen of misschien wel midden op de weg. En dit is best een druk punt met al dat verkeer.”