Dat schrijven de onderzoekers in een uitgebreide reactie. "We hebben uitdrukkelijk niet gekozen voor een historisch wetenschappelijke benadering, maar een opsporingsbenadering. Opsporingswerk omvat een grondig en systematisch onderzoek naar iets specifieks. De focus van de onderzoeker is om een specifieke zaak op te lossen en niet om bij te dragen aan de wetenschap."

Het onderzoeksteam onderzocht dertig scenario's. Het scenario met Van den Bergh als verrader bleek daaruit het meest waarschijnlijk. De onderzoekers voeren aan dat niet zij, maar een anoniem briefje dat Otto Frank ontving de notaris aanwijst als de hoofdverdachte. "We beschouwen hem niet als dader." Van den Bergh zou in de oorlog een lijst met onderduikadressen als 'levensverzekering' hebben gebruikt voor hemzelf en zijn gezin. Critici noemen dat onwaarschijnlijk, maar volgens de onderzoekers zijn hier voldoende aanwijzingen voor.

"We verzamelden veel stukjes puzzel", stellen ze verder. "Wat de critici doen, is steeds één stukje nemen om op grond daarvan te concluderen dat dat onvoldoende bewijs is voor onze conclusie."