Sinds afgelopen september krijgt Corrie thuis chemotherapie voor haar beenmergkanker: "Je hoeft niet meer vijf uur in het ziekenhuis te zitten met een infuus. Het duurt maar tien minuten en als de verpleegkundige weg is, kan ik gewoon weer de straat op."

Van den Goorbergh gaat zo'n twee keer per week met haar bakfiets op pad, inmiddels zijn er in een kleine drie jaar al ongeveer negenhonderd behandelingen uitgevoerd. In Nederland is de gedachte in de gezondheidszorg om alles wat thuis kán ook echt thuis te doen. "Het OLVG besloot hier ook mee te experimenteren, maar de auto is in onze stad niet handig en zo kwamen we al snel uit bij de bakfiets."

Zo'n tachtig procent van de aan huis behandelde mensen heeft beenmergkanker, hierdoor worden botten aangetast. "Dan is het heel fijn als je als verpleegkundige bij iemand thuis kunt komen", zegt Van den Goorbergh. "De patiënt heeft zo minder pijn en ik kan dan veel concreter helpen met problemen."

De behandelingen aan huis duren maximaal een uur, als er meer tijd voor nodig is moet een patiënt wel naar het ziekenhuis komen. Los van tijdsbesparing, heeft het ook een psychologisch voordeel vindt Van den Goorbergh: "In het ziekenhuis bepaalt het ziekenhuis wat er gebeurt. Nu kom ik in een privé-omgeving en stel ik me toch anders op."

Geen ziekenhuis meer nodig

Als het ziekenhuispersoneel bij mensen thuiskomt, ontmoet het ook kinderen, partners en huisdieren van de patiënt. Dat wil nog weleens om creativiteit vragen. Op de vraag of het wel schoon genoeg is bij iemand thuis, antwoordt Van den Goorbergh snel: "We prepareren alles netjes. Een schone ondergrond, handschoenen aan en reiniging met alcohol. In het ziekenhuis heb je ook kans dat je een ziekenhuisbacterie oploopt, dat is dan weer de andere kant."

Corrie zou het liefst al haar ziekenhuisbehandelingen thuis ondergaan: "Dat lijkt me heerlijk, maar thuis bloed prikken is nog een beetje lastig." Het OLVG wil uitbreiden in capaciteit en ook las het gaat om de soorten behandelingen die thuis uitgevoerd kunnen worden. "Er is straks misschien wel geen ziekenhuis meer nodig voor mijn behandeling", zegt Corrie lachend.