Zo'n zestig belangstellenden, vooral lokale meubelmakers, komen op het evenement af om te kijken of ze een mooie partij hout kunnen scoren. Zo ook een man met een enigszins bezweet hoofd. "Ik moest me haasten om op tijd te komen", vertelt 'ie enigszins buiten adem. "Ik zoek een mooie rechte stam voor een tuinbank. Om dat zelf te maken met lokaal hout lijkt me supergaaf." Een jongedame inspecteert de tientallen, buiten bij het Amsterdamse Bos neergestalde stammen met een scherpe blik. "Ik ben op zoek naar een esdoorn", verklaart ze. "Daar wil ik dan een tafel en een stoel van maken."

Hout in de regio houden omwille van duurzaamheid

Waar in de regel partijen hout vaak van heinde en verre naar hun bestemming worden verscheept, wil de gemeente Amsterdam juist dat dit hout in de regio blijft. De stammen worden verder tegen marktconforme prijzen aangeboden: op de veiling varieren de startbedragen per stam zo tussen de zestig en tweehonderd euro. De opbrengst van de veiling gaat in zijn geheel naar het onderhoud van het Amsterdamse Bos.

Nadat tijdens de veiling de eerste zestig bomen de revue zijn gepasseerd, last de veilingmeester een kleine pauze in. Onder de bieders zijn de eerste tevreden gezichten al te signaleren, zoals bij de man die het tuinbankje op de planning heeft staan. "Ik ben blij", zo vertelt 'ie. "Ik heb mijn boom voor honderdzestig euro kunnen bemachtigen. Ik was enigszins verbaasd hoe fanatiek er op geboden werd, maar het is gelukt." Ook een jongeman van de geitenboerderij die vlakbij de veilinglokatie ligt, is geslaagd in zijn missie. "Ik heb twee stammen gescoord", zo vertelt hij. "Daar ga ik een speeltoestel van maken voor de geitjes." Overigens volgt na het binnenhalen van de buit de volgende uitdaging: de kopers zijn zelf verantwoordelijk voor het vervoer van de boomstammen.