Burgemeester Femke Halsema ziet dat er steeds meer erkenning komt voor het slavernijverleden. Dat zei ze vanmiddag tijdens Keti Koti, de jaarlijkse herdenking en viering van het afschaffen van de slavernij, in het Oosterpark.
Volgens Halsema is de slavernijgeschiedenis te lang behandeld 'als een zwarte bladzijde die we om konden slaan'. Ook zei ze dat er te lang gedacht is dat racisme alleen incidenteel in de samenleving voorkomt.
"En te lang hebben we ons laten voorstaan op onze kleurenblindheid", zei Halsema. "En in alle eerlijkheid: dat geldt ook voor mij. Maar de feiten spreken te luid en te duidelijk om ze nog langer te kunnen negeren."
Ze zei dat armoede onevenredig vaak voor komt onder kinderen van kleur, dat zij te vaak een te laag schooladvies krijgen en dat er aanzienlijke verschillen zijn als het gaat om de arbeidsmarkt, de woningmarkt en de gezondheid.
Volgens Halsema moet racisme onophoudelijk en blijvend bestreden worden, zodat Amsterdam een meerstemmige, open en vrijzinnige stad kan zijn.
De volledige toespraak van Halsema:
Faya siton,
No bron mi so!
Gloeiende stenen,
Brand me niet zo!
Het Surinaamse liedje Faya Siton vertelt over een plantagehouder
die martelt als er niet hard genoeg werd gewerkt. Volwassenen,
ook kinderen, moesten gloeiendhete stenen in hun handen te
houden. 1
Zouden de slavenhouders werkelijk gedacht hebben dat daardoor
harder werd gewerkt? Door zweepslagen? Of door het verkrachten
van vrouwen?
Natuurlijk niet.
Historicus Karwan Fatah-Black wijst erop dat slavernij niet alléén
een systeem van uitbuiting was, gericht op het maken van winst. 2
Het was ook een systeem van vernedering, overheersing en
superioriteit.
Gebaseerd op afkomst en huidskleur.
Tussen Nederlanders van kleur en witte Nederlanders bestaan
aanzienlijke verschillen in kansen op de arbeidsmarkt, op de
woningmarkt en zelfs in gezondheid.
In Nederland worden agenten met racistische grappen uit hun
corps weg gepest.
Institutioneel racisme bij de belastingdienst heeft levens verwoest.
Ouders van kleur waarschuwen hun kinderen voor een
samenleving waarin zij anders worden behandeld. Zelf was ik de
afgelopen jaren meerdere keren getuige van vernederende en
discriminerende opmerkingen tegen zwarte Amsterdammers,
gemaakt vanuit een ingesleten gevoel van superioriteit.
Soms onbewust, niet altijd met kwade intentie.
Maar, in het licht van ons verleden, des te pijnlijker.
Niet alle achterstelling of discriminatie is
één op één terug te voeren op ons slavernijverleden.
Maar we moeten de historische wortels kennen, begrijpen en
blijven onderzoeken om hedendaags racisme te kunnen
bestrijden.
Alleen als we racisme onophoudelijk en blijvend bestrijden kan
Amsterdam die meerstemmige stad zijn, die open stad, vrijzinnige
stad,
een veilige en leefbare stad.
Voor iedereen, ongeacht afkomst, huidskleur of levensovertuiging.
Onze stad barst ook van de mensen die elke dag discriminatie en
racisme bevechten. Die de confrontatie aangaan, de feiten laten
spreken, de historie belichten.
En het is diezelfde geschiedenis die ons ook leert om hoopvol te
zijn.
Op de plantages van Commewijne, in de havens van Curaçao
zongen slaafgemaakte mensen hun liederen.
Liederen van troost, maar ook liederen van verzet.
Van een onverzettelijk verlangen naar vrijheid.
Ook dat is de doorwerking van het slavernijverleden.
En daarom herdenken wij niet alleen, maar vieren wij ook.
Fijne keti-koti!
Fijne Dia di Abolishion!
💬 Whatsapp ons!
Heb jij tips? Of een interessante foto of video gemaakt? Stuur ons jouw nieuws op 0651190938!