Baafi Owusu Sekyere was niet alleen als hulpverlener nauw betrokken bij de ramp. Drie kinderen van zijn goede vriend kwamen bij de ramp om het leven. Hij snelde zich die avond van de ramp naar Sportcentrum Bijlmer dat op dat moment onderdak bood aan mensen die door de ramp dakloos waren geworden.

"Mensen waren getraumatiseerd. Sommige mensen konden zelfs niet praten. Sommigen hebben gezien hoe dat vliegtuig heel laag vloog en de flat doorboorde", vertelt hij. De dagen erna begon hij met het registreren van slachtoffers en vermisten. Lang bleef onduidelijk wie zich precies in de flat bevonden, omdat een deel van de bewoners niet bij de autoriteiten stonden geregistreerd.

"Het was zo vreselijk dat journalisten, en ook de politie, bij ons kwamen om te vragen: hoeveel illegalen er zijn er dood? Hoeveel illegalen zijn er slachtoffer? We praten over mensen, we praten over levens! Is er een verschil tussen het leven van een gedocumenteerde en ongedocumenteerde? Dat is onmenselijk."

Baafi heeft tot tien jaar na de ramp hulp geboden aan slachtoffers die kampten met psychische klachten of die tegen de bureaucratie aanliepen nadat ze hun huis waren kwijtgeraakt.