Dat niet alle sekswerkers een plek hebben op de Wallen, weet ook Lyle Muns, zelf sekswerker en belangenbehartiger. "Voor mannelijke sekswerkers in de stad is er maar één club waar misschien een vijftal jongens werken." Hij doelt op de Boysclub 21 op de Spuistraat, het enige homobordeel van Nederland.

De rest van de mannen die sekswerker zijn, moeten dus naar andere oplossingen zoeken: "Ze moeten thuis hun klanten ontvangen of naar klanten toegaan, huizen van onbekenden dus." Omdat dit soort sekswerk ongereguleerd is, kan het gevaarlijk zijn. Het erotisch centrum biedt een kans om meer plekken te bieden aan onder meer mannelijke sekswerkers, volgens Muns.

'Altijd mes in de buurt'

Over de onveiligheid van sekswerk zonder een gereguleerde plek, vertelt ook ex-sekswerker en belangenbehartiger Alex de Vos: "Ik ben wel eens door een klant van de trap geduwd, en iemand anders heeft een keer wat in mijn drankje gedaan. En dan is er niemand om je te helpen." Daarna zorgde hij dat er altijd een vriend met een mes in de buurt was, om hem te beschermen als het fout zou gaan.

In een erotisch centrum is de kans veel kleiner dat het zo mis gaat, denkt Lyle: "Als je een veilige werkplek hebt, waar iemand voor de deur staat bij de receptie die een oogje in het zeil houdt, en je hebt een alarmknop, dan kun je meer veiligheid bieden aan zo'n sekswerker dan als die naar een klant toe moet." 

Voor transvrouwen is er op de Wallen wel meer plek. Zo staan de Barndesteeg en de Bloedstraat hierom bekend. Maar toch voelen trans-sekswerkers zich op de Wallen niet altijd veilig, legt Dinah Bons uit, voorzitter van de European Sexworker Alliance en van Trans United Europe: "Veel haat, vanaf de straat. Mensen die langslopen en vervelende dingen roepen, soms zelfs hele gezinnen met kinderen of politie."

Bij het erotisch centrum is de kans er nog om het vanaf moment één inclusief te maken, zegt Bons. "Op de Wallen zie ik dat niet meer gebeuren. Het is echt noodzakelijk, het duurt veel te lang voordat er inclusie is voor deze doelgroep op de Wallen."

Én-én

Hoewel een erotisch centrum voor sommige LHBTIQ+ sekswerkers uitkomst zou bieden, is sekswerker en activist Lyle niet voor het sluiten van de ramen:  "Er zijn verschillende groepen sekswerkers met verschillende behoeftes in de stad. Ik ben solidair met de dames die op de Wallen willen blijven werken, als er ook maar plekken voor ons bijkomen, bijvoorbeeld in het erotisch centrum."

Ook het Prostitution Information Center (PIC) wil én de Wallen behouden én is niet tegen een erotisch centrum. Maar nu zijn ze vooral bang dat het centrum wordt gebruikt om de Wallen te sluiten, en er in totaal minder plekken voor terug worden gegeven.

Dat wil Lyle koste wat het kost tegengaan. "Ik weiger een situatie te accepteren waarin verschillende sekswerkers tegen elkaar worden opgezet en ben alleen maar blij als er nieuwe plekken bijkomen. Want wat we hebben gezien in Amsterdam is dat er alleen maar plekken zijn gesloten en dat heeft de veiligheidssituatie voor sekswerkers zeer verslechterd. Daar moeten we iets aan doen."